Πολλοί Έλληες κατάφεραν να συνδράμουν με πολύ καλά αποτελέσματα στις επιχειρήσεις των συμμάχων στον B' Παγκόσμιο, αλλά λίγοι από αυτούς έγιναν άσσοι. Ένας εξ αυτών, ο Σπύρος Πισάνος, ένας ζωντανός θρύλος.
 Για τη ζωή του Πισάνου μπορείτε να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο. Είναι το μοναδικό στο διαδίκτυο που έχει τόσο μεγάλη και λεπτομερή αναφορά, καθώς ο συγγραφέας του άρθρου έχει συναντηθεί με τον Πισάνο!

http://imansolas.freeservers.com/Aces/Pisanos_greek.html

 Παρατηρήστε πως το χρώμα του κύκλου στο nose art της Miss Plainfield είναι μπλε, σε αντίθεση με κάποιες αναφορές που το θέλουν να είναι κόκκινο. Θα θεωρήσω σωστή τη συγκεκριμένη εικόνα, αφού όπως είπα, ο Πισάνος έδωσε όλες τις πληροφορίες στον Ιωάνη Μανσόλα για να τις αναρτήσει στην ιστοσελίδα αυτή. Παραθέτω και την αγγλική σελίδα. Έχει κάποιες μικροδιαφορές, αλλά όχι σε ιστορικά στοιχεία.

http://imansolas.freeservers.com/Aces/Pisanos_english.html

 Και πάνω που νόμιζα πως τα είχα ψάξει όλα, βρήκα την παρακάτω ιστοσελίδα

http://imodeler.com/2012/12/132-trumpeter-p-47c-2-thunderbolt/

 Αυτός δεν φτιάχνει το D, που θέλω να φτιάξω εγώ. Είναι το C. Η διαφορά με το D είναι:
 1) τα μικρά πτερύγια στο καπάκι του κινητήρα (cowling flaps) στο D φτάνουν μεχρι το πόδι της Miss Plainfield. Στο C είναι λιγότερα, όπως φαίνεται στο συγκεκριμένο κιτ.
 2) Επίσης, στο αεροσκάφος του Πισάνου, λέγεται πως δεν υπήρχε το χαρακτηριστικό και μικρό φούσκωμα στην κοιλιά κάτω από το πιλοτήριο, που έχει το P-47 της Tamiya που θα φτιάξω. Μάλλον θα το αφήσω ως έχει, αφού στον πρώτο σύνδεσμο, στην εικόνα (ή φωτογραφία; ) με το αεροσκάφος εν πτήσει, φαίνονται τα στηρίγματα για την κοιλιακή δεξαμενή. Η ύπαρξη των στηριγμάτων είναι και ο λόγος για το φούσκωμα της κοιλιάς, επειδή ενισχύθηκε ο σκελετός του αεροσκάφους για να μπορεί να φέρει απορριπτόμενη δεξαμενή.
 Στα σχόλια, κάποιος Tom Cleaver, αναφέρει το εξής: Στο βιβλίο 4th Fighter Group, δείχνει σε φωτογραφία το ρύγχος του P-47. Στο C ο κύκλος της Miss Plaifield είναι κόκκινος και στο D είναι μπλε. Υπάρχει διαμάχη για το χρώμα του κύκλου, αλλά κανένας δεν μέτρησε τα πτερύγια του καπακιού, όπως αναφέρει ο Tom. Με ένα ακόμη δεδομένο, αποφασίζω να βάλω τη χαλκομανία με τον μπλε κύκλο.


 Όσο για το κιτ της Tamiya, είναι από τα λίγα κιτ, τουλάχιστον στα 48άρι ελικοφόρα μαχητικά, το οποίο χαρακτηρίζεται μονολεκτικά.
Δε θα πω πως είναι εκπληκτικό, εξαιρετικό, ανεπανάληπτο ή κάτι άλλο. Θα πω πως είναι απλά Tamiya! Λήξις..Τέλος...Finito!!
 Όσοι δεν γνωρίζετε το κιτ, καθίστε, δέστε το σαγόνι σας με σύρμα και απολαύστε!   

Το κιτ (κωδικός 61086)




Λαστιχάκια poly cap για να περιστρέφεται η έλικα.




Τα πλαίσια









Στα διάφανα κομμάτια υπάρχουν τρία διαφορετικά σκοπευτικά




Και μερικές λεπτομέρειες

Κινητήρας








Σκέλη



Αυτός δεν μοιάζει με τον Πισάνο!



Τεράστιο κομμάτι για το ρύγχος!



Τρεις διαφορετικές έλικες



Φωλιές σκελών και θυρίδες






Τοίχωμα φωλέων και ταυτόχρονα ευθυγραμμιστής πτερύγων





Πτερυγική δεξαμενή.



Κοιλιακή δεξαμενή




Πιλοτήριο. Το ρητινένιο είναι πραγματικά άχρηστο!!!







Πίνακας. Παρέχονται όργανα σε χαλκομανία.




Λεπτομέρειες της ατράκτου






Τα φλαπς είναι σε δύο κομμάτια το καθένα και μπορού να κολληθούν είτε πάνω είτε κάτω.




Τροχοί με γράμμωση στο πέλμα




Από τα σήματα του κιτ θα πάρω σχεδόν τα περισσότερα που χρειάζεται το μοντέλο που θέλω. Από τις χαλκομανίες της Icarus θα πάρω μόνο τα γράμματα, τον αριθμό στο κάθετο και τη Miss Plainfield.



Μακάρι να γνώριζα από κοντά τον Πισάνο... Έστω και τώρα, στα 95 του...

Λυπάμαι που θα σου το πώ, αλλά είχε έρθει το Καλοκαίρι στην Ελλάδα και ήταν σε μια παρουσίαση βιβλίου....(Εννοείται πως ούτε κι εγώ τον είδα από κοντά).
Για το σήμα της Miss Plainfield υπάρχουν δύο εξίσου σοβαρές και αντικρουόμενες μαρτυρίες:
Ο μεν Πισσάνος λέει πως ήταν μπλέ, ο δέ καλλιτέχνης που το ζωγράφισε, λέει κόκκινο....Μπορεί να ισχύει αυτό που λές εσύ, και να έχουν δίκιο και οι δύο...
Πάλι θα παρακολουθήσω από κοντά το θέμα σου, μιάς και το "Κανάτι" είναι ο πρώτος μου "έρωτας", το πρώτο ελικοφόρο που έφτιαξα ποτέ, και η αιτία που όλα τα υπόλοιπα μονοθέσια μονοκινητήρια ελικοφόρα μου φαίνονταν σαμιαμίδια....     

Κάπου το είχα διαβάσει πως είχε έρθει και δεν σου κρύβω πως στενοχωρήθηκα που δεν το ήξερα. Κρίμα... Όλοι λένε πως είναι καταπληκτικός άνθρωπος. Από το προφίλ του στο facebook έμαθα πως πριν 2 χρόνια ''έφυγε'' η γυναίκα του. Ήταν 66 χρόνια μαζί!

Εύχομαι να φτιάξω ένα καλό μοντέλο. Το βλέπω σαν τον απλούστερο φόρο τιμής που μπορώ να του αποδώσω.

Πολυ καλη παρουσιαση ΤΑΖΜΑΝ
Μοντελο με πληρες ιστορικο.....μοντελο με ταυτοτητα
Εχεις + απο μενα ....
Μια ερωτηση....εχεις καμια ιδεα σε ποια βαση θα πατησει το μοντελο?
Θα ηθελα να με συναρπασεις με μια πολυ καλη πρωτοτυπια

Έχεις πάρει φόρα από τον διαγωνισμό βλέπω. Πραγματικά πολύ καλή παρουσίαση και ωραίο θέμα. Αναμένουμε την συνέχεια. 

ntinosa έγραψε:

Πολυ καλη παρουσιαση ΤΑΖΜΑΝ
Μοντελο με πληρες ιστορικο.....μοντελο με ταυτοτητα
Εχεις + απο μενα ....
Μια ερωτηση....εχεις καμια ιδεα σε ποια βαση θα πατησει το μοντελο?
Θα ηθελα να με συναρπασεις με μια πολυ καλη πρωτοτυπια

Ευχαριστώ ntinosa!
Για βάση δεν έχω καταλήξει ακόμα σε κάτι ιδιαίτερο. Έχω μικρά τετράγωνα κομμάτια καθρέπτη 20x20 στα οποία σκεφτόμουν να βάλω το P-47 και το Spitfire, αλλά μου άρεσε πολύ η παρουσίαση του Prop-early και του Μούργα στην έκθεση.
Πιστεύω όμως πως και τα δύο αυτά αεροσκάφη πρεπει να μπουν σε ξεχωριστή θήκη το καθένα, στην οποία θα αναγράφω στοιχεία για τον κάθε πιλότο, με φωτογραφίες. Μάλιστα, ειδικά για το Spitfire σκέφτηκα μήπως εκτύπωνα ένα τετρασέλιδο pdf που έχω για να το φτιάξω σαν μικρό βιβλιαράκι, με υλικά βιβλιοδεσίας που είχα αγοράσει κάποτε από το Πλαίσιο.
Αν κι εφόσον κάνω κάτι τέτοιο, σκέφτομαι στη βάση να βάλω κάποιες φωτογραφίες του πιλότου σε σχήμα Γ στη βάση και στη μια γωνία της βάσης να τοποθετήσω το μοντέλο πάνω στον καθρέπτη. Θα μου πεις, η βάση θα είναι αρκετά μεγαλύτερη από το μοντέλο. Ναι, θα είναι. Αλλά για δύο βάσεις, για τον Πισάνο και τον Πλαγή, ας είναι.
Είχα σκεφτεί κάποτε την ιδέα των ανισο'υ'ψών βάσεων με μέγεθος 20x20 το πολύ για τη μεγαλύτερη. Στην ψηλότερη θα έβαζα το μοντέλο, ίσως με καθρέπτη. Εκατέρωθεν και λίγο χαμηλότερα του μοντέλου θα έβαζα δυο-τρεις φωτογραφίες του πιλότου και στοιχεία του αεροσκάφους. Και μπροστά, στην χαμηλότερη βάση, θα έβαζα αναλυτικά στοιχεία για τη ζωή του πιλότου και ό,τι έκανε στον πόλεμο.
Αν έχεις κάτι να μου προτείνεις, θα το ήθελα πολύ. Αυτή η βάση πρέπει να ξεχωρίζει από τις άλλες.

Βάλε μία φωτογραφία του πιλότου, και φωτογραφίες του συγκεκριμένου αεροπλάνου, που θα στηρίζουν ιστορικά την κατασκευή σου, στις τέσσερεις γωνίες της βάσης. Μία ιδέα που είχα, αλλά μάλλον κοστίζει, θα ήταν να χαράξεις με λέηζερ πάνω στο γυαλί το πορτραίτο του πιλότου, αντιγράφοντας μία φωτογραφία και από κάτω με καλλιγραφικά γράμματα, το όνομα Σπύρος "Steve" Πισσάνος. Αυτό βέβαια θέλει ειδικό εργαστήριο για να γίνει, δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου....

Prop-early έγραψε:

Βάλε μία φωτογραφία του πιλότου, και φωτογραφίες του συγκεκριμένου αεροπλάνου, που θα στηρίζουν ιστορικά την κατασκευή σου, στις τέσσερεις γωνίες της βάσης. Μία ιδέα που είχα, αλλά μάλλον κοστίζει, θα ήταν να χαράξεις με λέηζερ πάνω στο γυαλί το πορτραίτο του πιλότου, αντιγράφοντας μία φωτογραφία και από κάτω με καλλιγραφικά γράμματα, το όνομα Σπύρος "Steve" Πισσάνος. Αυτό βέβαια θέλει ειδικό εργαστήριο για να γίνει, δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου....

Σκέφτομαι να ζητήσω να μου τυπώσουν κάτι σαν ταμπελάκι από εδώ:
http://www.modeldisplaycases.gr/page4.php

Είτε είναι κείμενο, είτε φωτογραφία, το τυπώνουν σε ταμπελάκι.
Μάλιστα ο ιδιοκτήτης της σελίδας είναι μοντελιστής καραβάς και πολύ καλός άνθρωπος. Με εξυπηρέτησε πάρα πολύ σε κάποιο πρόβλημα που είχα με ένα καπάκι plexi glass.

Για μενα οι βασεις χωριζονται σε τρεις κατηγοριες 
1.Eagle eye η αλλιως οριζοντιες.....που τις φτιαχνουν ολοι (το αντικειμενο παρκαρισμενο με τους τροχους να ακουμπουν στην βαση)
2.Fly by 45 μοιρων.....την ωρα που απογειωνεται (που δεν τις φτιαχνει κανενας...γιατι ειναι επαγγελματικη)
3.Fly by 90 μοιρων.....σε οριζοντια πτηση (την εχω δει μονο μια φορα σε ξενο περιοδικο)
Η τελευταια εχει το πλεονεκτημα της παραθεσης πληρους ιστορικου με φωτογραφιες του αντικειμενου
και λειτουργει σαν Eagle eye δυο οψεων 
Εαν τοσο την βρισκεις με αυτα τα μοντελα .....καντα να ξεχωριζουν
Σε ολες τις εκθεσεις τα αεροπλανα βρισκονται σε δισκο σερβιρισματος.....2 fredo ενας capu και εξι ποτηρακια νερο

ntinosa έγραψε:

2 fredo ενας capu και εξι ποτηρακια νερο

                   

Καλό!

Σε αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, η ''ναυαρχίδα'' τους είναι σε υπερυψωμένη θέση, και δεν ακουμπάει κανείς!
Θα ήθελα, λοιπόν, να τοποθετήσω το μοντέλο ψηλότερα από τη βάση, πατώντας πάνω σε διάφανα ποδαράκια, μάλλον από πλέξι γκλας, κολλημένο σε καθρέπτη. Αυτό είναι το βασικό σκεπτικό. Να σου πω την αλήθεια, η επίπεδη βάση δεν αναδεικνύει κάτι. Όλα τα έχει στο ίδιο επίπεδο. Αφού εγώ θέλω να αναδείξω το συγκεκριμένο αεροσκάφος, πρέπει η βάση να τραβάει τα βλέματα, χωρίς να είναι τσίρκο με πολύχρωμα λαμπάκια και κορδέλες. Οπότε, το μοντέλο θα πάει ψηλότερα από την ξύλινη βάση και οι φωτογραφίες με το κείμενο θα είναι περιμετρικά του μοντέλου, απλά σε χαμηλότερο επίπεδο. Το κείμενο σκέφτομαι να το βάλω ακόμα χαμηλότερα.

Ισόγειο, το κείμενο.
Πρώτος, φωτογραφίες του πιλότου και του αεροσκάφους, αριστερά και δεξιά από το μοντέλο, στο ίδιο όμως επίπεδο.
Δεύτερος, το μοντέλο.
Βλέποντάς το ανφάς, με τα μάτια στο ύψος του τραπεζιού, θα είναι κάπως έτσι: πΠπ

georgosk έγραψε:

Έχεις πάρει φόρα από τον διαγωνισμό βλέπω. Πραγματικά πολύ καλή παρουσίαση και ωραίο θέμα. Αναμένουμε την συνέχεια. 

Ευχαριστώ!
Θέλω να το προσέξω πολύ το μοντέλο, σαν παρουσίαση και σαν θέμα.

Χθες και σήμερα συζητούσα μέσω email με τον κύριο Γιάννη Μανσόλα, τον ιδιοκτήτη της σελίδας από όπου πήρα τα στοιχεία για την κατασκευή. Θα ήθελα να σας πω ότι είναι πάρα πολύ εξυπηρετικός και μου ανέφερε και κάποιες λεπτομέρειες και για τον Πλαγή, αλλά δεν θα τις αναφέρω εδώ διότι έχουν να κάνουν με κάτι προσωπικό του πιλότου.
Το θέμα είναι πως συζήτησα με κάποιον άνθρωπο που είναι πρόθυμος να βοηθήσει. Μάλιστα, μου ζήτησε όταν τελειώσει το μοντέλο μου, να δείξουμε κάποιες φωτογραφίες του στον Πισάνο, με τον οποίο μιλούν ακόμη τακτικά!
Στην ιστοσελίδα του υπάρχει το email του. Ό,τι θέλετε ρωτήστε τον.

Είναι σημαντικό που έχει την διάθεση να μοιραστεί την γνώση του! Πάντως για την ώρα δώσε βάρος στο μοντέλο. Εν τω μεταξύ θα επεξεργαστείς ιδέες και για την βάση...

http://imodeler.com/2012/12/132-trumpeter-p-47c-2-thunderbolt/
Εδώ λέει πως έχει δεί φωτογραφία με το αεροπλάνο του Πισσάνου να είναι τύπου C, και να φέρει κοιλιακή δεξαμενή, καθώς και το αντίστοιχο "φούσκωμα" Μήπως σε γλυτώνει από τροποποιήσεις αυτό;

Το έχω δει αυτό. Στο σχόλιο του Tom Cleaver λέει πως σε φωτογραφίες φαίνονται τα cowling flaps. Λιγότερα σε κάποιες φωτογραφίες, περισσότερα σε άλλες. Αυτο αποδεικνύει την ύπαρξη και των δύο τύπων. Αυτό είναι αλήθεια. Σε φωτό με τον Πισάνο μπροστά στο αεροσκάφος, με τα χέρια στις τσέπες, τα φλαπς φαίνονται πεντακάθαρα να φτάνουν μέχρι το πόδι της Miss Plainfield. Αυτό δείχνει τον τύπο D.
Επίσης, ο κύριος Μανσόλας μου είπε πως για το πράσινο των φωλεών και του πιλοτηρίου, να βάλω το XF-71 της Ταμίγια που είναι το πιο σωστό πράσινο. Για τις φωλιές κάποιοι βάζουν το XF-4 Yellow Green, που μάλλον είναι λάθος, γιατί το σωστό είναι πράσινο. Μου επισήμανε πως τα αεροσκάφη της Αεροπορίας και του Ναυτικού δεν είχαν το ίδιο χρωματολόγιο.
Θα το ψάξω.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν φαίνονται οι φωτογραφίες... Στον φωτοκουβά δεν υπάρχει το άλμπουμ που είχα φτιάξει!!!
Τέλος πάντων, θα τις ξανανεβάσω.

Βρήκα καινούριες πληροφορίες.

Στη Wikipedia εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Republic_P-47_Thunderbolt 
διάβασα πως το P-47 παρήχθηκε από 2 εργοστάσια. Όταν ξεκίνησε να παράγεται και από το δεύτερο, τα αρχικά αεροσκάφη ήταν D, αλλά οπτικά πανομοιότυπα με τα C, εκτός από τα δύο ακόμα φλαπς στο καπάκι του κινητήρα, σε κάθε πλευρά της ατράκτου.

Επίσης, εδώ: http://www.368thfightergroup.com/P-47-2.html στο τέλος σχεδόν της σελίδας υπάρχουν τα serial numbers του κάθε αεροσκάφους των τύπων B, C, D.
Στο κάθετο σταθερό της ''Miss Plainfield'', υπάρχει ο αριθμός 27945. Το 2 το αφαιρούμε, καθώς οι αριθμοί των αεροσκαφών άρχιζαν από 41- ή 42, αλλά το 4 δεν το είχαν στο κάθετο. Οπότε, διαβάζουμε πως: πρώτον, μόνο τα D ξεκινούσαν από 42-. Δεύτερον, τα υπόλοιπα 4 ψηφία του αεροσκάφους, 7945, αντιστοιχούν στο P-47D-1-RE. Οπότε, το αεροσκάφος του Πισάνου πρέπει να χαρακτηριστεί σαν D. Το οποίο στην ουσία είναι C-2 με δύο ακόμα πτερύγια στο καπάκι του κινητήρα.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα C-2 είχαν τη δυνατότητα να φέρουν κοιλιακή δεξαμενή! Οπότε, ούτε το φούσκωμα που δίνει η Ταμίγια είναι σωστό και για C-2!

Σημείωση: Mέχρι και τα C-1, τα P-47 δεν είχαν κοιλιακές δεξαμενές! Από το C-2 και μετά, έπαιρναν κοιλιακές δεξαμενές!
Καταρρίπτεται λοιπόν ο μύθος που ήξερα πως το C δεν είχε το χαρακτηριστικό φούσκωμα στην κοιλιά.

Συνοψίζοντας: Το P-47D Razorback της Ταμίγια, είναι 100% σωστό για να αναπαραστήσουμε το αεροσκάφος ''Miss Plainfield'' του Σπύρου Πισάνου.

Χώρια που υπάρχει φωτογραφία στο διαδίκτυο με τον Πισάνο μπροστά από το ρύγχος στο οποίο φαίνονται πως τα πτερύγια του κινητήρα φτάνουν μέχρι το πόδι της Miss Plainfield. Στο C δεν φτάνουν μέχρι εκεί.

Άρα, αφαιρώντας τα δύο τελευταία πτερύγια στο καπάκι του κινητήρα, κάνει και για οποιοδήποτε C, εκτός του C-1.

Αυτά!

Ορίστε και οι φωτογραφίες, προσπαθώντας να τις βάλω με την ίδια σειρά.

Να συνοψίσουμε κάτι; 



α) Τα πτερύγια ψύξης του αεροπλάνου του Πισάνου είναι ισάριθμα με αυτά της έκδοσης D, απλώς έχουν το ίδιο μήκος όλα, από επάνω μέχρι κάτω. (Βλέπε σημείο ΙΙ)
β) Τελικά το αεροπλάνο του Πισάνου είχε δυνατότητα να φέρει κοιλιακή δεξαμενή καυσίμου, άρα έχει το "φούσκωμα" στο εμπρός μέρος της κοιλιάς της ατράκτου.
γ) Το αεροπλάνο δεν φαίνεται να έχει ιστό κεραίας ασυρμάτου....(σημείο Ι)
δ) Μήπως τελικά το φόντο της Miss Plainfield είναι κόκκινο; (σημείο ΙΙΙ) Μοιάζει πολύ σκούρο για να είναι γαλάζιο.
Και μιά ερώτηση: Εάν η Miss Plainfield είχε αριθμό 427945, τότε μιλάμε για ένα και μόνον αεροπλάνο, και όχι για 2 διαφορετικά;
                       Εάν υπήρχε και δεύτερη Miss Plainfield του Πισάνου, τί αριθμό είχε;

Prop-early έγραψε:

Να συνοψίσουμε κάτι; 



α) Τα πτερύγια ψύξης του αεροπλάνου του Πισάνου είναι ισάριθμα με αυτά της έκδοσης D, απλώς έχουν το ίδιο μήκος όλα, από επάνω μέχρι κάτω. (Βλέπε σημείο ΙΙ)
β) Τελικά το αεροπλάνο του Πισάνου είχε δυνατότητα να φέρει κοιλιακή δεξαμενή καυσίμου, άρα έχει το "φούσκωμα" στο εμπρός μέρος της κοιλιάς της ατράκτου.
γ) Το αεροπλάνο δεν φαίνεται να έχει ιστό κεραίας ασυρμάτου....(σημείο Ι)
δ) Μήπως τελικά το φόντο της Miss Plainfield είναι κόκκινο; (σημείο ΙΙΙ) Μοιάζει πολύ σκούρο για να είναι γαλάζιο.
Και μιά ερώτηση: Εάν η Miss Plainfield είχε αριθμό 427945, τότε μιλάμε για ένα και μόνον αεροπλάνο, και όχι για 2 διαφορετικά;
                       Εάν υπήρχε και δεύτερη Miss Plainfield του Πισάνου, τί αριθμό είχε;

α) Σε άλλα P-47 φαίνονται διαφορετικά τα δύο τελευταία, αλλά αφού εδώ είναι ίδια, θα τα κάνω κι εγώ έτσι.
β) Σωστά.
γ) Μια νέα κεραία σε στυλ ''μαστίγιου'' (whip antenna όπως την έλεγαν) μπήκε από το C-5 και μετά. Οπότε, αφού του Πισάνου ήταν C-2, πρέπει να είχε την κανονική κεραία και ίσως να μη φαίνεται στη φωτογραφία καθαρά. Μπορεί να κάνω και λάθος.
δ) Κατηγορηματικά ΜΠΛΕ! Σύμφωνα με τον κύριο Μανσόλα, ο Πιασάνος του είχε πει πως κατηγορηματικά ήταν μπλε. Κάμποσο ανοιχτότερο από τα εθνόσημα. Η καρτέλα της Ίκαρους το δίνει σωστά.

Και για να απαντήσω στην ερώτηση: 
Μόνο ένα είναι το αεροσκάφος του Πισάνου. Δεν άλλαξε ο αριθμός.

Επίσης, το κιτ της Ταμίγια δεν είναι 100% σωστό, αλλά 99%, αφού τα πτεύγια στο καπάκι του κινητήρα πρέπει να γίνουν όλα στο ίδιο μέγεθος. Μικρό το κακό!  

Tazman έγραψε:

Prop-early έγραψε:

.....δ) Μήπως τελικά το φόντο της Miss Plainfield είναι κόκκινο; (σημείο ΙΙΙ) Μοιάζει πολύ σκούρο για να είναι γαλάζιο.

δ) Κατηγορηματικά ΜΠΛΕ! Σύμφωνα με τον κύριο Μανσόλα, ο Πιασάνος του είχε πει πως κατηγορηματικά ήταν μπλε. Κάμποσο ανοιχτότερο από τα εθνόσημα. Η καρτέλα της Ίκαρους το δίνει σωστά.

 Ο κύριος Μανσόλας λέει αυτό. Και δεν αμφισβητώ την πρόθεσή του να πεί την αλήθεια.
Αυτός εδώ ο κύριος λέει εμμέσως πλήν σαφώς ότι κατά την οδηγία του Πισάνου, το έφτιαξε κόκκινο! http://www.4thfightergroupassociation.org/news.html
Και εγώ ειλικρινά θα προτιμούσα να ήταν γαλάζιο, αλλά σε όλες τις φωτογραφίες, φαίνεται να είναι σκούρο σχεδόν όσο και το εθνόσημο, και οπωσδήποτε πιό σκούρο από το Olive Drab του αεροπλάνου....Άρα γαλάζιο μάλλον δεν είναι....Ή είναι μπλέ σχεδόν σαν το εθνόσημο, ή είναι κόκκινο....
Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η μαρτυρία του καλλιτέχνη, που επιμένει πως ήταν κόκκινο. Όρίστε και μια παλιότερη φωτογραφία του ίδιου αεροπλάνου.....



Φαίνεται να είνα πολύ σκούρο το nose art....(Λογικά δεν έχει ξεθωριάσει ακόμη.) Κι εδώ δεν φαίνεται ιστός κεραίας. Τα πτερύγια ψύξης είναι όπως τα λέμε....

Ωραία... Ας υποθέσουμε πως είναι κόκκινο. Εγώ δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οπότε θα δεχτώ το κόκκινο.
Αλλά, αν δεν έχει κεραία, τότε πού είναι η κεραία; Και για να τρελαθούμε κι άλλο, γιατί βλέπω μόνο 3 πολυβόλα στην πτέρυγα;

Δεν λέω πως είναι οπωσδήποτε κόκκινο.... Μπορεἰ στην αρχή να ήταν κόκκινο, αργὀτερα να ξεθώριασε-γρατζουνίστηκε, να έφαγε α/α, και να ξαναβάφτηκε αργότερα γαλάζιο ή μπλέ, και να είναι και τα δύο σωστά.
Για την κεραἰα δεν βγάζω άκρη, αλλά τα π/β εγὠ τα βγάζω 4!  Πάντως εγώ σκέφτομαι να το κάνω με τα πρώιμα εθνὀσημα, και κόκκινο σήμα, όπως φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία.
Σε κανένα από τα δύο, πάντως, δεν είναι σημειωμένες καταρρίψεις.....

Prop-early έγραψε:

http://imodeler.com/2012/12/132-trumpeter-p-47c-2-thunderbolt/
Εδώ λέει πως έχει δεί φωτογραφία με το αεροπλάνο του Πισσάνου να είναι τύπου C, και να φέρει κοιλιακή δεξαμενή, καθώς και το αντίστοιχο "φούσκωμα" Μήπως σε γλυτώνει από τροποποιήσεις αυτό;

Τώρα που ξαναδιάβασα το άρθρο, στάθηκα στο ότι πήρε πληροφορίες από τον Πισάνο. Και η Miss έχει μπλε φόντο...
Μπλέξαμε, αλλά γουστάρω!  

Λέει Blue....Όμως τί εννοεί; Μπλέ, γαλάζιο; Βλέπεις, εμείς έχουμε άλλη λέξη για την πιό ανοιχτή απόχρωση....Αυτοί όχι....Δές κι άλλη μιά φωτογραφία με επιλογή κόκκινου περιθωρίου γύρω από το εθνόσημο....Έτσι, για νά'χουμε να διαλέγουμε.....


Φαίνεται και το κόκκινο τετράγωνο στην ρίζα του χείλους εκφυγής της πτέρυγας.