Καλοοοοοοοο!!!!!!

ΥΓ     το γαντι σου μα'ρεσει!

zark έγραψε:

Καλοοοοοοοο!!!!!!

ΥΓ     το γαντι σου μα'ρεσει!

Ευχαριστώ!

Το γαντάκι αυτό είναι από την ανοιξιάτικη κολλεξιόν!!!  

Ετοίμασα τη Miss για βάψιμο. Έχω ήδη ψεκάσει την καλύπτρα με το πράσινο του πιλοτηρίου. Η καλύπτρα ''κούμπωσε'' χωρίς το παραμικρό πρόβλημα και χωρίς κόλλα! Μόλις τελειώσω το βάψιμο, απλά θα την πάρω από αυτή τη θέση και θα την κολλήσω ανοιχτή.








Αυτά είναι τα δύο σμάλτα της Γουάιτ Ενσάιν που θα χρησιμοποιήσω για τη Miss Plainfield.


Το γκρι είναι πολύ σκούρο, σε σύγκριση με αυτά που γνώριζα για τα Αμερικανικά αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου. Παράδειγμα, οι κάτω επιφάνειες σε ένα Boston φαίνεται πεντακάθαρα πως είναι ένα γκρι το οποίο φέρνει προς το ανοιχτό μπλε, ή γαλάζιο. Το γκρι του P-47 όμως, είναι αρκετά σκούρο. Δεν είναι καλή η φωτό, αλλά δείτε το καπάκι και συγκρίνετέ το με το Olive drab και θα καταλάβετε. Ακόμα και η Ταμίγια δίνει κάτι προς το γαλάζιο. Όμως, αυτό το γκρι είναι το σωστό. Οπότε, αυτό θα μπει.

Κι εγώ έχω την εντύπωση πως πρόκειται για εντελώς γκρί χρώμα, χωρίς γαλάζια απόχρωση. To Olive Drab από την άλλη, θές λόγω φθοράς, θές λόγω διαφορετικής παρτίδας, έχω δεί να παίζει από σκούρο πράσινο λαδί, μέχρι σκούρο καφέ...

Συνέχεια με τη δεσποινίδα. Έβαψα το γκρι στις κάτω επιφάνειες. Αφού στέγνωσε, το πέρασα δύο χέρια παρκετίνη, για να μην αφήσει σημάδια το patafix. Έβαψα και το πράσινο και τώρα στεγνώνει.







Στη δεξιά πλευρά πρέπει να διορθώσω την καμπύλη αυτή, την οποία έκανα μυτερή.




Στις πτέρυγες εμφανίστηκαν μερικά σκουπιδάκια.



Τα οποία έφυγαν με τρίψιμο με βρεγμένο ντουκόχαρτο 12.000 βαθμών. Ξαναέβαψα, γιατί έμειναν σημαδάκια από το τρίψιμο.

Ωραιο βγηκε καλη συνεχεια
       

Πολύ ωραιο βγαινει...αααα...και με τον κειδεμονα σου που δεν φορας γαντι!

ΜΟΥΡΓΑ έγραψε:

Ωραιο βγηκε καλη συνεχεια
       

Ευχαριστώ!

zark έγραψε:

Πολύ ωραιο βγαινει...αααα...και με τον κειδεμονα σου που δεν φορας γαντι!

Ευχαριστώ!
Τι άλλο γράφεις μετά το ''ααααα'''; Γιατί έχει λίγες παρεμβολές μωρέ και δεν βλέπω...Κατάλαβες;  

Αναφορά πίεσης, αραίωσης, και θερμοκρασίας κατά την χρώση, πάραυτα, διότι θα φάω τα μουστάκια μου απ'την ζήλεια. 

Prop-early έγραψε:

Αναφορά πίεσης, αραίωσης, και θερμοκρασίας κατά την χρώση, πάραυτα, διότι θα φάω τα μουστάκια μου απ'την ζήλεια. 

Λοιπόν, παίρνεις γιαούρτι, αγγούρι, σκόρδ...εεε...λάθος, αυτά είναι για τζατζίκι!!  

Στο κάτωθι δοχείο




βάζω χρώμα συνήθως μέχρι τη μέση της τρύπας. Αν πρέπει να βάψω μοντέλο σε μέγεθος C-130, θα καλύψω την τρύπα.
Στο ύψος της μισής τρύπας λοιπόν, το διαλυτικό που βάζω είναι 6 με 8 σταγόνες, ανάλογα το χρώμα. Και λέω ανάλογα το χρώμα, γιατί τα Χάμπρολ φαίνεται να είναι νέα παρτίδα, τα οποία είναι πιο πηχτά από πριν. Οπότε χρειάζεται λίγο περισσότερη αραίωση από τα White Ensign. Την ίδια τακτική ακολουθώ για τα ακρυλικά. Τα οποία είναι ίδια πάνω-κάτω σε Tamiya και Gunze που χρησιμοποιώ, με εξαίρεση το ελαφρώς πιο πηχτό Olive Drab της Tamiya.

Αυτοί είναι οι δοσομετρητές μου


Είναι και τα δύο από Vallejo. Το αριστερό που γράφει Satin Varnish έχει white spirit. Το δεξί, έχει νερό.
Για να φτιάξω το μίγμα μου, ανακατεύω το χρώμα με κάποιο κομμάτι από τα πλαίσια των κιτ και καθώς ανακατεύω, σηκώνω με γρήγορη κίνηση τον αναδευτήρα και αφήνω μερικές σταγόνες να πέσουν στο δοχείο. Βάζω όσο νομίζω πως θα χρειαστεί (πάντα περισσότερο) και προσθέτω μία-μία τις σταγόνες του διαλυτικού. Οι οποίες, λόγω του συγκεκριμένου μπουκαλιού, είναι πολύ μεγαλύτερες από τις σταγόνες του χρώματος που πέφτουν από τον αναδευτήρα. Όπως και να'χει, εγώ αραιώνω όπως μου φαίνεται εμένα καλά. Με ένα παλιό πινέλο ανακατεύω το μίγμα στο δοχείο. Σηκώνω το πινέλο και το ακουμπάω στο τοίχωμα του δοχείου και παρατηρώ το χρώμα. Αν αυτό έχει μια σχετικά γρήγορη ταχύτητα προς τα κάτω και δεν είναι διάφανο, είμαι ικανοποιημένος. Βάζω πίεση τουλάχιστον στο 20 και δοκιμάζω σε ένα παλιό μοντέλο δικιμών. Κατά 90% δεν έτυχε να αραιώσω κι άλλο ή να προσθέσω χρώμα.
Αν χρειάζεται λίγη αραίωση, δοκιμάζω με περισσότερη πίεση. Αν το κάνω αυτό, οι κινήσεις του χεριού μου θα είναι πολύ γρήγορες, για να μην χτίσει το χρώμα.
Ξεκινάω να βάφω στον αέρα και χωρίς να σταματήσω τον αερογράφο περνάω πάνω στο μοντέλο. Οι κινήσεις μου είναι γρήγορες. Βάφω γρήγορα μεν, σταδιακά δε. Φαίνεται άχνα στην αρχή, η οποία σιγά-σιγά εξαφανίζεται καθώς το χρώμα γεμίζει. Για να καλύψω καλά, κάνω διασταυρούμενες κινήσεις, είτε κάθετες είτε διαγώνιες. Αρκεί να διασταυρώνονται.
Τη σκανδάλη του αερογράφου την τραβάω μέχρι τη μέση της διαδρομής της, το πολύ. Ίσως να είναι κι αυτό σημαντικό, αφού με αυτόν τον τρόπο δεν βγαίνει μεγάλη ποσότητα χρώματος, έτσι ώστε δεν έχω πρόβλημα να μου χτίσει.
Αν δεν σε κατατόπησα, θα προσπαθήσω να τραβήξω ένα βίντεο.
Βέβαια, μπορείς να έρθεις και για καφέ άμα λάχει και να τα δεις όλα live!  

Τazman......................απλως καταπληκτικο

 

ntinosa έγραψε:

Τazman......................απλως καταπληκτικο

 

 Ευχαριστώ!
 Το θέμα του βαψίματος και του αραιώματος δεν το φιλοσόφησα καθόλου. Ό,τι και να πει κανείς ή ό,τι και να κάνει, αν δεν δοκιμάσουμε ο καθένας σε παλιό μοντέλο δεν θα καταλάβουμε τι χρειάζεται να κάνουμε. Στην ουσία, το μόνο που με απασχόλησε ήταν το πώς θα πέφτει το χρώμα πάνω στο μοντέλο. Ρώτα το Τ-34 και το Μ113 που έχω για δοκιμές, τι έχουν τραβήξει τα καημένα!!   
 Αφού σας αρέσει το αποτέλεσμα πάνω στο P-47, τότε σημαίνει πως είμαι σε καλό δρόμο!

 Επίσης, να πω πως το μοντέλο το ξαναέβαψα όλο από την αρχή, χωρίς να το ξεβάψω, βέβαια. Έκανα ένα σημαντικό λάθος με την παρκετίνη. Δεν την άπλωσα σωστά και ξέχασα να πάρω την περισσευούμενη ποσότητα που φάνηκε στην αριστερή πλευρά της ατράκτου, με αποτέλεσμα να χτίσει, στην κυριολεξία.
 Συνήθως, με νέο πέρασμα με παρκετίνη, η παλιά ποσότητα μαλακώνει και φεύγει, αλλά στην περίπτωσή μου δεν έφυγε.
Έτριψα λοιπόν με πολύ ψιλό ντουκόχαρτο και το ξαναέβαψα. Φωτό αργότερα.

Τις τελευταίες μέρες έχω τρίψει και έχω βάψει τέσσερις φορές την άτρακτο!       

Μια δαχτυλιά ήταν η αφορμή.Ψέκασα με γυαλιστερό βερνίκι Gunze, αλλά δεν είχε στεγνώσει εντελώς μετά από 2 μέρες! Δεν έτριψα όμως πολύ καλά και φάνηκαν κάποια γδαρσίματα από τα ντουκόχαρτα. Μόλις πριν από λίγο το ξαναέβαψα και φάνηκαν πάλι, αλλά πολύ λιγότερο αυτή τη φορά. Πρέπει να πλησιάσει κανείς για να τα δει. Αύριο το απόγευμα θα τρίψω με ντουκόχαρτο 4000 βαθμών και θα ξαναβάψω για τελευταία φορά και ό,τι βγει... Ένα μοντέλο πρόσεξα κι εγώ τόσο πολύ και όλη η γκαντεμιά έπεσε πάνω του...  

Σε μάτιασα, μωρ'άδερφούλη μου!  
Κάτσε να σε σταυρώσω να φύγει το κακό το μάτι.....!

Prop-early έγραψε:

Σε μάτιασα, μωρ'άδερφούλη μου!  
Κάτσε να σε σταυρώσω να φύγει το κακό το μάτι.....!

Εσύ με μάτιασες πουλάκι μου; Θα πω στη διαχείριση να σε μπλοκάρει από το να βλέπεις φωτογραφίες μου!!    

Αααχχχχχ...δεν συμβαινουν μονο σε μενα!

Εγώ φταίω βρέ, που κάθομαι και ασχολούμαι μαζύ σας! Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε....γκούτου-γκούτου.....     

Prop-early έγραψε:

Εγώ φταίω βρέ, που κάθομαι και ασχολούμαι μαζύ σας! Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε....γκούτου-γκούτου.....     

Όταν θα έχετε λα'ι'κή στη γειτονιά σας, πάρε μερικές σκελίδες σκόρδο. Κρέμασέ τις στην οθόνη σου και γράψε ό,τι θες!!!    

Νομίζατε πως έφυγε η γκαντεμιά; Πριτς!

Μπάλωμα 1, που δεν μου βγήκε...




Μπάλωμα 2, ομοίως



Μπάλωμα 3, επίσης...





Κατά τα άλλα, έβαλα μερικά προειδοποιητικά και κάποια σήματα. Ακόμα δεν έχω τελειώσει όμως.

Μην απογοητεύεσαι....Τα μπαλώματα καμμιά φορά εξαλείφονται όταν πέσουν τα βερνίκια, και ακόμη περισσότερο όταν γίνουν οι φθορές (σκονίσματα, ξεθωριάσματα). Στην πολύ μεγάλη ανάγκη, του πετάς ένα τσίπινγκ επάνω για να μάθει να φέρεται.

Prop-early έγραψε:

Στην πολύ μεγάλη ανάγκη, του πετάς ένα τσίπινγκ επάνω για να μάθει να φέρεται.

Μμμμ...ενδιαφέρον...  

Είπα να κάνω λιγουλάκι γουός...











Το έχω σκουπίσει. Θα ανεβάσω μετά/αύριο/κάποια στιγμή τις υπόλοιπες!  

Άντε να το δουμε και σκουπισμένο!
Ακόμα, έχω την αμυδρή εντύπωση πως το μικρό εθνόσημο στις κάτω επιφάνειες των πτερύγων δεν έχει κολλήσει καλά...Δές το λίγο! Μακάρι να κάνω λάθος... 

Όντως δεν συνεργάστηκε εντελώς στη γράμμωση. Δεν έκανα τίποτα γιατί φοβήθηκα μην έχω κι άλλες απώλειες.
Ορίστε και σκουπισμένο.