Το F-84F παρέμεινε σε υπηρεσία 26 χρόνια με την ΠΑ μέχρι την απόσυρσή του το 1983, καθιστώντας το ένα από τα μακροβιότερα αεροσκάφη στις τάξεις της.
 Ένα μικρό ιστορικό του αεροσκάφους θα βρείτε στους παρακάτω συνδέσμους:
http://www.haf.gr/el/mission/weapons/historic/1951_1973/f-84f.asp
http://www.haf.gr/el/mission/weapons/weapon.asp?id=63
http://el.wikipedia.org/wiki/F-84F_Thunderstreak

Εδώ ένα ιστορικό βίντεο
http://defense3.com/2012/12/27/%CF%80%CE%B1-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-rf-84f-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-110-%CF%80%CE%BC/

Το κιτ που διάλεξα είναι το 48άρι της Kinetic. Έχει χαραγμένες γραμμώσεις, σε αντίθεση με το Revell που είναι ανάγλυφο. Τα μειονεκτήματα που έχουν αναφερθεί για το Κινέτικ είναι τα εξής:
 1) Έχει βαθιά γράμμωση η οποία ξενίζει κάπως, αλλά δεν είναι κάτι τραγικό, τουλάχιστον κατά τη δική μου άποψη. Αυτό βέβαια το λέω πριν βάψω και χωρίς να έχω δει κάποιο φτιαγμένο από κοντά.
 2) Η τρύπα του ρύγχους είναι μεν οβάλ όπως του Ρέβελ, αλλά στις κορυφές της πάνω και κάτω είναι μυτερή. Στο δικό μου το έτριψα με τον ταχυτροχό και με ντουκόχαρτο για να το φέρω σχεδόν σαν του Ρέβελ. Υπάρχει και η λύση της αγοράς ρητινένιου από την Quickboost.
 3) Το κάθισμα που δίνει το κιτ είναι για αεροσκάφη που ο αριθμός στο κάθετο σταθερό αρχίζει από 37 και πάνω. Το ίδιο ισχύει και για το Ρέβελ. Για κάποιον που θέλει να φτιάξει αεροσκάφος με αριθμό από 26 έως 36, όπως εγώ, πρέπει να βρει κάθισμα ίδιο με του F-84G. Ευτυχώς μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες για να φτιάξω το G, έχω δύο καθίσματα...
 Επίσης, τα αεροσκάφη με κωδικούς από 26 έως 36, είχαν το πιλοτήριο βαμμένο με πράσινο Interior Green. Από 37 και πάνω ήταν με Medium Gray, πιθανώς το 140 της Humbrol.
Στα θετικά του κιτ είναι η πολύ καλή λεπτομέρεια στα σκέλη προσγείωσης. Μάλιστα, στα κύρια σκέλη υπάρχουν και σωληνώσεις!!

Ορίστε και φωτογραφίες του κιτ




Κοντινή στην άτρακτο. Η λεπτομέρεια είναι πολύ καλή.





Εις διπλούν



Καλή λεπτομέρεια στον πίνακα οργάνων



Τα αερόφρενα θα χρειαστούν τρύπημα με πολλή υπομονή!



Τα πυροβόλα, τα οποία δεν θα χρησιμοποιήσω. Θα έχω κλειστό το καπάκι τους, για να κρατήσω τη γραμμή του αεροσκάφους.


Αυτή είναι η μισή ρινιαία φωλιά. Θετική εντυπωση μου προκάλεσε πως οι θύρες της φωλιάς είναι ένα με αυτή και δεν δίνονται σε ξεχωριστά κομμάτια όπως συνηθίζεται. Έχει όμως αρκετά σημάδια από το καλούπι, τα οποία είναι πολύ δύσκολο να αφαιρεθούν.


Το κάθισμα για τα μεταγενέστερα αεροσκάφη του τύπου, με ανάγλυφες ζώνες.





Το ρητινένιο κομμάτι του ρύγχους, για όποιον το θέλει



Σύγκριση των δύο κομματιών του ρύγχους, μετά το τρίψιμο του Κινέτικ. Αριστερά είναι της Ρέβελ.





Πτέρυγες, πυλώνες, θύρες σκελών, κλπ κλπ
















Τα διαφανή του Κινέτικ (πάνω) και Ρέβελ (κάτω)




Το κάθισμα του F-84G που θα χρησιμοποιήσω.


Τροχοί


Οι χαλκομανίες της Κινέτικ


Οι χαλκομανίες της Icarus. Το πρώτο αεροσκάφος είναι αυτό που θα κατασκευάσω.

zark έγραψε:

Νομιζω ο Ταζ κερδισε "ποντους" με την αρχικη παρουσιαση...εδωσε "ρεστα"...αντε καλη συνεχεια!!!!

Ευχαριστώ! Με κολακεύεις!  

Μετά από λίγες μέρες ασθένειας συνεχίζω με αργά βήματα, λόγω ενός πονοκεφάλου ο οποίος εμφανίσθηκε ξανά.
Η μικρή πρόοδος έχει να κάνει με το ότι έβαψα το πιλοτήριο, το κάθισμα και τις φωλιές των τροχών με Interior Green, χρησιμοποιώντας το 226 της Humbrol. Επίσης, με μαύρο γυαλιστερό σμάλτου, έβαψα το εσωτερικό του ρύγχους στα κομμάτια της ατράκτου και στον αεραγωγό, για να περαστεί το Polished Aluminium της Alclad. Στην τελευταία φωτογραφία, φαίνεται η μία από τις δύο μπίλιες που μπαίνει πίσω από τη φωλιά του ρινιαίου σκέλους, σαν αντίβαρο, επειδή το κιτ είναι οπισθόβαρο. Η άλλη μπίλια μπαίνει ακριβώς κάτω από τη μπανιέρα του πιλοτηρίου. Εξαιρετικό βοήθημα αυτές οι μπίλιες. Το θυμάμαι από το F-84G της Tamiya το οποίο έδινε τη μία και μοναδική μπίλια που χρειάζεται κάτω από το πιλοτήριο.













Ένα άλλο πρόβλημα με αυτό το κιτ, είναι πως η φωλιά του ρινιαίου δίνεται σε δύο κομμάτια αριστερά-δεξιά. Το αποτέλεσμα είναι πως η ένωση είναι πρακτικά αδύνατον να μην υπάρχει. Δεν γίνεται η ραφή να αφαιρεθεί εντελώς. Το καλό είναι πως είναι τόσο μικρό το πλάτος της φωλιάς, που δεν φαίνεται ολόκληρη ούτε η γράμμωσή της! Πάλι καλά...

Επίσης, το συγκεκριμένο κιτ έχει ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα, ως προς την υφή του πλαστικού. Για παραλλαγή ΝΑΤΟ ή Βιετνάμ, η υφή του πλαστικού δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα. Αν όμως κάποιος θέλει να το κάνει άβαφο μέταλλο, ειδικά χρησιμοποιώντας τα Alclad, πρέπει να τρίψει λίγο το πλαστικό για να φύγει η όποια αγριάδα υπάρχει και κατόπιν να ασταρώσει, για να καταφέρει να φτιάξει μια (όσο γίνεται) λεία επιφάνεια. Το Alclad θέλει η επιφάνεια να είναι σχετικά λεία, οπότε έχει ένα μικρό θεματάκι το κιτ αυτό στον τομέα της υφής του πλαστικού.

Υγείας επιτρεπούσης, η συνέχεια οσονούπω!

Αφού χειμώνα-καλοκαίρι έχω μόνο ένα μυαλό, ορίστε και τα υπόλοιπα:

Σκέφτηκα να στοκάρω κάπως τη φωλιά του ρινιαίου, μιας που μου ήρθε... Κάποιες φορές ο μοντελισμός είναι σαν τον έρωτα: Σε βαράει κατακούτελα! Αφού λοιπόν μου ήρθε απότομα, πήρα ένα ζεσταμένο και τεντωμένο κομμάτι πλαστικού (αφού δεν είχα οδοντογλυφίδες) και έβαλα λίγη ποσότητα ακρυλικού στόκου οικοδομών. Αν χωράει η μπατονέτα για να τον τρίψω, έχει καλώς. Αλλιώς θα δουλέψει πινέλο.







Έβαψα επίσης το πιλοτήριο της Ρέβελ γιατί θα βάλω αυτό που είναι ελαφρώς πιο λεπτομερές

Πάμε για παρουσίαση-σημείο αναφοράς μου φαίνεται....Έχω 2 στο ερμάρι μου....Γιά να δούμε τί θα μάθουμε εδώ.... 

Συνέχεια με το πιλοτήριο.
Έβαψα τον πίνακα μαύρο ματ, έκανα στεγνό πινέλο με ασημί, συγκεκριμένα το 27002 για να μην μείνει παραπονεμένο κι αυτό. Όλο το 11 χρησιμοποιώ!!  



Συναρμολόγησα το κάθισμα του G, αλλά επειδή δεν χωρούσε καλά στην μπανιέρα του F, λιμάρισα τα πλα'ι'νά μπράτσα.



Σε όσες φωτογραφίες του πραγματικού F-84F είδα, το πράσινο πιλοτήριο είχε μαύρα ολόκληρα τα πλα'ι'νά, όχι μόνο τις κονσόλες. Εκτός από ένα κομμάτι δίπλα από το κάθισμα, το οποίο δεν γνωρίζω τι είναι. Η Κινέτικ το δείνει ξεχωριστό και είναι αυτό:



Συναρμολόγησα λοιπόν το πιλοτήριο και σύμφωνα με φωτογραφίες έβαλα και κάποια κόκκινα και κίτρινα κουμπάκια στον πίνακα οργάνων και στις κονσόλες.






Το κιτ του F-84G της Ταμίγια έδινε ζώνες σε χαλκομανία. Προσπάθησα να τις κολλήσω σε αλουμινόφυλλο για να αυξήσω λίγο το πάχος τους σαν να είναι φωτοχαραγμένες, αλλά για κάποιον λόγο δεν κόλλησαν και έτσι τις έβαλα απ'ευθείας στο κάθισμα. Με ελάχιστο βελτιωτικό. Παρ'όλο που δεν είχα περάσει παρκετίνη, έκατσαν αρκετά καλά.






Το κιτ του F-84F είναι περισσότερο οπισθόβαρο από του G επειδή οι πτέρυγές του είναι οπισθοκλινείς, γι'αυτό και η Κινέτικ έχει δύο μασίφ μεταλλικές μπίλιες για βάρος. Η μία μπήκε ακριβώς πίσω από τη φωλιά του ρινιαίου. Η δεύτερη μπαίνει ακριβώς κατω από τη μπανιέρα του πιλοτηρίου. Με το κομμάτι σχήματος ανάποδου U, η μπίλια σταθεροποιείται. Επειδή όμως χρησιμοποίησα τη μπανιέρα της Ρέβελ, έκανα μια μικρή πατέντα για να σταθεροποιήσω τη μπίλια. Για αρχή κόλλησα το κομμάτι της Κινέτικ.



Έκοψα δύο κομματάκια από τα πλαίσια, στο ίδιο πλάτος με τη μπανιέρα και κόλλησα πρώτα το ένα. Όταν στέγνωσε καλά, έβαλα τη μπίλια και κόλλησα και το δεύτερο.





Ετοίμασα και το ακροφύσιο, βαμμένο με το Burnt Iron της Gunze. Έκανα και λίγο στεγνό πινέλο με ασημί, μπας και φανεί τίποτα, αλλά δεν το βλέπω, λόγω μικρής διαμέτρου του μπουριού.

Αν ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου, τότε τα μανταλάκια είναι ο καλύτερος φίλος του αεροπλανά!   
Έκλεισα την άτρακτο. Με ένα πολύ λεπτό πινελάκι, έβαλα γυαλιστερό βερνίκι της Vallejo στα όργανα, για να αναπαραστήσω το τζαμάκι τους. Δεν φαίνεται καλά όμως στη φωτογραφία.



Αεραγωγός, πιλοτήριο και ακροφύσιο, κολλημένα στην μια πλευρά της ατράκτου.



Τα μανταλάκια



Ο πίνακας

Στο γουός και στην επαναχάραξη υστερώ πολύ. Προσπαθώ βέβαια, αλλά αν δω πως το λάθος δεν καταφέρνω να το διορθώσω μετά από δύο ή τρεις προσπάθειες, τότε το αφήνω ως έχει. Καλύτερο αυτό, από το να πετάξω το μοντέλο, ή να το φάει η σκόνη σε κάποιο ντουλάπι.
 Χρειάστηκε επαναχάραξη το κιτ, γιατί το πλαστικό της Κινέτικ είναι αρκετά μαλακό για την ποσότητα της κόλλας που έχω συνηθίσει να βάζω. Το μάθημά μου δεν το έμαθα από το F-16 της ίδιας εταιρίας...
 Το αποτέλεσμα έχει ως εξής:

Στο ρύγχος, το καπάκι για τα πυροβόλα. Παρ'όλο που έβαλα κυανοακρυλική, δεν είναι εντελώς ίσια η γράμμωση. Το πλαστικό είχε μικροσκοπικές λακουβίτσες, σαν να είχε κρατήσει φυσαλίδες αέρα!




Στην κοιλιά και τη ράχη, είναι ελαφρώς καλύτερα τα πράγματα. Εκεί δεν έχω διορθώσει ακόμα τίποτα.





Για την χάραξη χρησιμοποίησα την παρακάτω λεπίδα.


Επίσης, χρησιμοποίησα την Dymo tape (Ντάιμο τέιπ) για τη χάραξη, για να έχει η λεπίδα κάποιον οδηγό για τη χάραξη. Στις καμπύλες επιφάνειες δεν ακολουθεί σωστά τη γράμμωση, αλλά στις επίπεδες είναι μεγάλος βοηθός!


Θα δοκιμάσω άλλη μία φορά μόνο. Δεν θέλω να καταστρέψω ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα, ό,τι κι αν είναι αυτό.

Έκοψα ένα κομμάτι από την ταινία.




Επειδή το πλάτος της ταινίας είναι μεγάλο, το έκοψα κατά μήκος, για να παίρνει όσο γίνεται καλύτερα το σχήμα της καμπύλης του μοντέλου. Σημειώστε πως σε έντολη καμπύλη, όπως στη ράχη του F-84F, είναι σχεδόν αδύνατον να κάτσει σωστά η ταινία. Αλλά σε καμπύλη όπως της κοιλιάς, το μικρό πλάτος θα βοηθήσει.




Οι εξωτερικές πλευρές τις ταινίας (και όχι αυτές που δημιουργήθηκαν από το κόψιμο του ψαλιδιού) είναι αυτές που έχουμε σαν οδηγό για τη χάραξη. Επειδή ένα μυαλό έχουμε χειμώνα-καλοκαίρι και επειδή μπορεί να πέσει το κομμάτι στο πάτωμα, ίσως να μην θυμόμαστε ποιες είναι οι πλευρές-οδηγοί. Οπότε, έκοψα διαγώνια ένα μικρό κομματάκι, από κάθε πλευρά που δημιουργήθηκε από το κόψιμο του ψαλιδιού. Έτσι λοιπόν θα ξέρω, πως οι πλευρές-οδηγοί είναι οι ίσιες. 





Αφού κόλλησα το κομμάτι, επαναχάραξα.

Οι ενώσεις πτερύγων-ατράκτου εμφανίζουν ένα μεγαλούτσικο κενό. Από πάνω πίεσα όσο μπορούσα για να ελαχιστοποιήσω το κενό, αλλά έβαλα κι εκεί στόκο. Από κάτω οριοθέτησα με χαρτοταινία, για να μην απλωθεί πολύ ο στόκος. Πριν στοκάρω, έβαλα στο κενό, μήκη πλαστικού πάχους 0,5mm.

















Στο ουραίο πτέρωμα, ακόμα και αν κόψει κανείς τα πηδάλια από τα πλαίσια και ξεχάσει τον αριθμό του κομματιού, δεν θα τα μπερδέψει. Και αυτό γιατί υπάρχει μια στρογγυλή προεξοχή, η οποία τοποθετείται από κάτω. Φαίνεται στην πάνω δεξιά πλευρά του κομματιού.







Επίσης, όταν έρθει η στιγμή να κλείσετε τα δύο μισά της ατράκτου, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην τοποθέτηση του ακροφυσίου.
Εγώ δεν το πρόσεξα και τώρα είναι αργά...

Δηλαδή έκατσε πολύ βαθειά το ακροφύσιο, ή το πρόβλημα είναι στο σκαλάκι που κάνουν τα χείλη της ατράκτου;

Το ακροφύσιο έχει τέσσερις προεξοχές. Όταν μπει σωστά το ακροφύσιο, φανταστείτε ένα ρολόι, στο οποίο οι προεξοχές θα είναι στις ώρες 12, 6, 3 και 9. Εμένα μου έφυγε 2 χιλιοστά προς τα αριστερά.

Ωρε παλουκαρι,αυτα τα εξογωματακια στο ακροφυσιο δεν θα τα φας;Γιατι αγχωνεσαι οτι μπηκαν στραβα;
Τρελα πουλας μπαγασακοοοοοο!!!!

phantomakias έγραψε:

Ωρε παλουκαρι,αυτα τα εξογωματακια στο ακροφυσιο δεν θα τα φας;Γιατι αγχωνεσαι οτι μπηκαν στραβα;
Τρελα πουλας μπαγασακοοοοοο!!!!

Δεν θα τα φάω, αλλά πρέπει να είναι κάθετα και όχι λίγο στραβά όπως τώρα.

Ορίστε και μια φωτογραφία από τα μήκη πλαστικού στην ένωση πτερύγων με άτρακτο.






Προχώρησα στο βάψιμο του μοντέλου.
 Για τα κομμάτια της καλύπτρας χρησιμοποίησα ταινία μασκαρίσματος και υγρό. Έκοψα την ταινία σε πολύ λεπτά μήκη και τοποθέτησα τα κομμάτια περιμετρικά σε κάθε περιοχή της καλύπτρας που θέλω να μασκάρω. Εντός του περιγράμματος που δημιουργήθηκε, άπλωσα υγρό μασκαρίσματος της Γουίντσορ & Νιούτον με λεπτό πινελάκι. Στο κινούμενο μέρος της καλύπτρας έβαλα περισσότερη ταινία στο κέντρο. Στο αλεξήνεμο δεν μασκάρισα με την ταινία το ημικυκλικό κομμάτι, γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω να χαράξω την καλύπτρα, αφού για να κόψω την ταινία χρησιμοποιώ πάντα μια καινούρια λεπίδα. Έβαλα απευθείας το υγρό.






Για να κολλήσω την καλύπτρα στο μοντέλο άπλωσα λίγη ξυλόκολλα κρυσταλιζέ. Έχω βάλει λίγο παραπάνω από αυτό που φαίνεται. Δεν ανέβασα τη σωστή φωτογραφία.



Με μερικές ''πονταρισιές'' της ξυλόκολλας όπως παραπάνω (πάντα κρυσταλιζέ) κόλλησα προσωρινά το κινούμενο κομμάτι της καλύπτρας για να μασκάρω το πιλοτήριο χωρίς τη χρήση ταινίας. Με βοηθάει περισσότερο αυτός ο τρόπος.



 Έβαψα τις κάτω επιφάνειες με το 56 της Χάμπρολ. Έπειτα, έκοψα την ταινία μασκαρίσματος σε μακρόστενα κομμάτια, πλάτους 1,5 χιλιοστών περίπου, για να δώσω κλίση όπου χρειαζόταν. Με διάφορα άλλα φαρδύτερα κομμάτια, μασκάρισα το μοντέλο όπου χρειάστηκε για να καλύψω το ασημί.
 





Στην τρίτη από το τέλος φωτογραφία (πρώτη στο μασκάρισμα της ατράκτου) θα δείτε στο ρύγχος πως εξέχει ένα πολύ λεπτό κομμάτι ταινίας. Αυτό είναι το πρώτο κομμάτι που τοποθέτησα στο μοντέλο για να δώσω την κλίση που χρειάζεται η παραλλαγή. Ένα αντίστοιχο κομμάτι έβαλα στην αρχή και στο ουραίο τμήμα του μοντέλου.

Με το patafix και ταινία μασκαρίσματος, κάλυψα το γκρι για να ψεκάσω το πράσινο 116. Το γκρι το είχα περάσει ένα χέρι γυαλιστερό ακρυλικό βερνίκι της Windsor & Newton, γι'αυτό γυαλίζει έτσι. Όμως, είχα αφήσει πολλές μέρες την ταινία στο κάτω μέρος του μοντέλου, με αποτέλεσμα να αφήσει πολλά σημάδια όταν την ξεκόλλησα. Προσπάθησα με μπατονέτα και νερό να τα βγάλω, αλλά χρειάστηκε και τρίψιμο με πολύ ψιλό ντουκόχαρτο, οπότε θα ξαναβάψω το ασημί. Σκέφτηκα να κάνω ένα σχετικά καθαρό μοντέλο. Αν αλλάξω γνώμη, θα το ξαναβάψω όλο από την αρχή!   

Μην μου λες τέτοια και έχω εδώ και τρεις εβδομάδες μασκαρισμένο το δικό μου.
Ωραίο βγαίνει.

Χρήστος έγραψε:

Μην μου λες τέτοια και έχω εδώ και τρεις εβδομάδες μασκαρισμένο το δικό μου.
Ωραίο βγαίνει.

Ευχαριστώ Χρήστο!
Δεν θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά ίσως να έχεις πρόβλημα. Δεν είναι και απόλυτο αυτό, αλλά τις περισσότερες φορές έτσι γίνεται.

Και πως το λύνουμε αυτό το πρόβλημα;

Χρήστος έγραψε:

Και πως το λύνουμε αυτό το πρόβλημα;

Στην προκειμένη περίπτωση χρειάστηκε τρίψιμο με ψιλό ντουκόχαρτο. Άλλες φορές που είχα αφήσει την ταινία λιγότερες μέρες, έφυγαν τα σημάδια μόνο με τρίψιμο με βρεγμένο δάχτυλο. Και λίγο νυχάκι είναι η αλήθεια, αλλά πολύ προσεκτικά. Δοκίμασε με βρεγμένη μπατονέτα για αρχή. Το κακό όμως είναι πως είχα περάσει παρκετίνη, οπότε έφυγε με το νερό και δημιούργησε ασπρίλα. Η οποία δεν εξαφανίστηκε εντελώς και φαίνεται άσχημο όλο το κάτω μέρος. Γι'αυτό θα το ξαναβάψω.

Ωραία. Μου έφτιαξες την διάθεση.
Ελπίζω το νερό να μην έχει επίπτωση στο ακρυλικό χρώμα.

Όποιος κατασκευάσει το κιτ της Κινέτικ, θα πρέπει να προσέξει πολύ στην ένωση των πτερύγων με την άτρακτο. Εγώ δεν το πρόσεξα καλά και δεν έγινε σωστή η ένωση.


Επίσης, χρειάζεται προσοχή στις δύο προεξοχές του κάθε πυλώνα. Στον ένα πυλώνα έσπασαν και οι δύο και η τοποθέτησή του δεν έγινε σωστά. Του άλλαξα θέση, αλλά όπως βλέπετε πρέπει να ξαναβάψω στο σημείο που έτριψα.



Πέρασα το μοντέλο γυαλιστερό βερνίκι και ξεκίνησα λίγες χαλκομανίες της Ίκαρους αλλά και κάποιες του κιτ, για να δω αν θα έχω πάλι παρατράγουδα. Ούτε του κιτ είναι λεπτές, αλλά ούτε πάλι της Ίκαρους. Οπότε θα χρειαστώ πολύ softer για να γίνει δουλειά. Έβαλα τις κόκκινες στη ρίζα των πτερύγων και την ρίγα στο ρύγχος. Η οποία ρίγα πρέπει να τοποθετηθεί ολόκληρη πάνω στην άτρακτο και ό,τι περισσέψει πρέπει να κοπεί για να τοποθετηθε ένα μικρό κομμάτι στις θύρες της ρινιαίας φωλιάς.














Την καλύπτρα την ξεμασκάρισα για να δω το αποτέλεσμα του βαψίματος και την πέρασα με υγρό μασκαρίσματος της Windsor & Newton το οποίο στεγνώνει διάφανο.

Συγχωρέστε με για το φλας.

Η ένωση των πτερύγων με την άτρακτο αποδείχθηκε άλυτο πρόβλημα για μένα, ειδικά από κάτω. Στην πάνω πλευρά χάραξα τη γραμμή της ένωσης πάνω από το χρώμα. Θα πρέπει να τη βάψω ή να την περάσω με το γουός, μετά.



Ξεκίνησα τις χαλκομανίες της Ίκαρους. Απαράδεκτες για ακόμα μία φορά. Χρειάστηκαν τουλάχιστον ένα τρίλεπτο μέσα στο νερό για να γλυστρήσουν από το χαρτί!



Χρησιμοποίησα πάρα πολύ σόφτερ. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ήρθε το λάθος στο εθνόσημο.. Δεν πειράζει. Ακόμα και Mirage 2000 έχω δει έτσι, στην Τανάγρα. Θα του κάνω λίγο τσίπινγκ εκεί.



Οι κόκκινες χαλκομανίες στα φλαπς δεν κόλλησαν σωστά. Αφαίρεσα λίγο από το περίγραμμά τους και έβαψα με το κόκκινο ακρυλικό Η3 της Gunze.


Το διάφανο κομμάτι στη ράχη το μασκάρισα και αυτό με υγρό μασκαρίσματος της Windsor & Newton.




Το γυαλιστερό βερνίκι είναι ακρυλικό, της Galeria.




Στις φωτογραφίες αυτές σχεδόν καμία χαλκομανία δεν είναι στεγνή. Έχω βάλει σόφτερ.

Α) Δές εάν μπορείς αυτό το σημείο στο εθνόσημο, να το διορθώσεις ΑΦΟΥ σταθεροποιηθεί τελείως η χαλκομανία, με πινέλο.
Β) Εδώ τρίψε λιγάκι με πολύ ψιλό βρεγμένο ντουκόχαρτο.
Ωραία δουλειά φίλε, προχώρα. 

Prop-early έγραψε:

Β) Εδώ τρίψε λιγάκι με πολύ ψιλό βρεγμένο ντουκόχαρτο.
Ωραία δουλειά φίλε, προχώρα. 

Ωχ! Το ξέχασα!!!    
Τόσο καιρό λέω να το τρίψω, αλλά αν αρχίσει το μυαλό τις συστολές και διαστολές...

Ευχαριστώ!