Χρηστακο με μια πρωτη ματια...σιγουρα "γερο" γουος και μετα στα λερωματα "μολυβι" ή γουος με παστελ, για να μπορεις να "παιξεις" με βρωμιες- και νομιζω θα πλησιασεις το "πραγματικο".

Φαντάζομαι πως θα έχει πλοκή η υπόθεση και μάλλον θα χρειαστώ βοήθεια Παναγιώτη.

Πριν μασκάρεις, πέρνα δύο χέρια παρκετίνη, ή όποιο άλλο ακρυλικό γυαλιστερό βερνίκι έχεις.
Αυτό κάνω συνέχεια όταν θέλω να μασκάρω με ταινία ή με πάταφιξ.

Tazman έγραψε:

Πριν μασκάρεις, πέρνα δύο χέρια παρκετίνη.......

Όχι ρε σύ παρκετίνη πάνω στο άσπρο.....Κιτρινίζει.... 

Βασικά θα προστατεύσει το υποκείμενο χρώμα, κι από τα λάθη και από την κολλητικότητα της ταινίας...Αλλά όχι παρκετίνη.....Βάλε καλύτερα ένα βερνίκι που να μήν κιτρινίζει.

Ευχαριστώ για την συμβουλή. Θα το έχω υπόψιν μου.

Στο F-84F ψέκασα με ακρυλικό γυαλιστερό βερνίκι. Μασκάρισα με ταινία και έβαψα τον αριθμό στο ρύγχος στον οποίο είχα ένα πρόβλημα. Το Spitfire του Πλαγή είναι περασμένο με παρκετίνη πάνω στο άσπρο. Και έκανα γουός.

Εν πάσει περιπτώσει, πάρε ένα ακρυλικό γυαλιστερό βερνίκι. Είτε αυτό που δείχνω στο F-84F, είτε της Gunze. Αρκεί να είναι ακρυλικό και γυαλιστερό. Έτσι ώστε η ταινία σου να κολλήσει πάνω σε κάτι λείο και ανθεκτικό.

Τα βασικά χρώματα τελείωσαν. Ένα δύο σημεία που δημιουργήθηκε μικρό σκαλοπάτι στο χρώμα θέλουν περιποίηση και οι κινητήρες να βαφτούν μαύρο και μεταλλικό. Έπεται το γυαλιστερό βερνίκι και έχει συνέχεια.

Κούκλα η "Χιονούλα". Πάμε γερά!!!   

Το Do-28 έλαβε τέλος. Και λέω έλαβε τέλος όχι γιατί είναι άψογο, αλλά γιατί δεν την παλεύω άλλο.
Έχουμε και άλλες δουλειές να κάνουμε. Απομένει μόνο κάποια στιγμή να βάλω τον τροχό στην ουρά που μου είχε σπάσει.
Ανοιχτός σε κριτικές και επισημάνσεις.

Πολύ ωραία η "χιονούλα" φίλε!    Σε μερικά σημεία θές λίγο γουωσάκι ακόμη με γκρί, αλλά είναι πανέμορφη!

Καλύτερα που σταμάτησες. Κι εγώ θα το έκανα. Η ψυχική ηρεμία με ένα ικανοποιητικό σε απόδοση μοντέλο, είναι πολύ καλύτερη επιλογή από το να είμαι γεμάτος νεύρα και να μην έχω καθαρό μυαλό για να φτιάξω σωστά το μοντέλο, οπότε να κάνω λάθη συνεχώς.
Χώρια που μια χαρά φαίνεται!
Το μόνο που θα πρότεινα είναι να χρησιμοποιήσεις πάταφιξ για να μασκάρεις τις καμπύλες στην άτρακτο.

Μια χαρα το βλεπω ισως μια βασουλα να το αναδειξει....  

...Φανταστειτετο μαζι με το ασθενοφορο σε διόραμα...!!!...Καλοοοοοοοοοο!

Προπ ίσως και να έχεις δίκιο Με ένα μολύβι θα φτιάξω την γράμμωση στον κώνο του ρύγχους και μάλλον θα σταματήσω. Το είχα ήδη ταλαιπωρήσει πολύ και κοίταζα με μπατονέτα και διαλυτικό να το συνεφέρω.

Ταζ δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου. Καλή η προσπάθεια για το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα αλλά δεν θα πάθουμε τραλαλά. Το μασκάρισμα δεν μου πήγε καλά. Ήταν και το πρώτο που έκανα οπότε τα περιθώρια βελτίωσης και πειραματισμού είναι ακόμα πολλά.

Μούργα σε ευχαριστώ. Όπως είπε και ο Ζαρκ σκοπός είναι να μπει σε διόραμα μαζί με το ασθενοφόρο.

Ζαρκ το ασθενοφόρο προχωράει, οι φιγούρες είναι έτοιμες την βάση μένει να ξεκινήσω. Σπεύδω βραδέως.

Χρήστος έγραψε:

Προπ ίσως και να έχεις δίκιο Με ένα μολύβι θα φτιάξω την γράμμωση στον κώνο του ρύγχους και μάλλον θα σταματήσω. Το είχα ήδη ταλαιπωρήσει πολύ και κοίταζα με μπατονέτα και διαλυτικό να το συνεφέρω...

Δεδομένου ότι το φτιάχνεις στην δύση της "καριέρας" του, λογικό είναι να έχει κάποια ταλαιπωρία (καπνιές στις εξατμίσεις και λίγα λερώματα και λαδιές γύρω από τα κάουλ στα όρια της "αξιοπρέπειας" πάντα). Αυτό που θα κάνεις αν το αποφασίσεις, θα είναι pinwash με μεσαίο γκρί στις γραμμώσεις των καλυμμάτων του κινητήρα, των επιφανειών ελέγχου, και γύρω από τον κώνο του ρύγχους. ΑΛΛΑ αφού βερνικώσεις καλά πρώτα, ώστε να μπορείς να σκουπίσεις ότι περισσεύει. Λόγω της ευαισθησίας του λευκού θα συνιστούσα το γουώς να γίνει με τέμπερα αραιωμένη με νερό, και σκούπισμα επίσης με μπατονέττα βρεγμένη με νερό.
Όλα αυτά με την ηρεμία σου. Καλή διοραματοποίηση!  

Πολύ ωραίο. Ανυπομονώ να τω δω ολοκληρωμένο στο διόραμα, σίγουρα κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα....
Προχώρα ακάθεκτος. Όσο για αυτό που λες σχετικά με τα όρια των αντοχών, προσωπικά κάπως έτσι τελειώνω και εγώ την προσπάθεια μου πολλές φορές. Στο τέλος μην ξεχνάμε κάνουμε χομπύ και είναι ευχάριστο όσο παραμένει έτσι....

Προπ όταν έρθει η ώρα για την ρόδα θα προσπαθήσω να κάνω κάτι από αυτά, ίσως με πιο καθαρό μυαλό.
Για την ώρα μπαίνει στο κουτί και αναμένει τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ.

Γιώργο χαίρομαι που σου αρέσει. Όπως το λες, το χόμπι μας κάνουμε και μέχρι εκεί που μας ευχαριστεί.
Αν αρχίσει και κουράζει, καλύτερα να κάνω κάτι άλλο.

Συνήθως ιστορίες για άλλα αεροπλάνα, κυρίως μαχητικά, μαθαίνουμε συχνά και με λεπτομέρειες που προκαλούν για δημιουργία κάποιου διοράματος.
Το Dornierάκι ήταν ένα από τα αεροπλάνα εκείνα, που δεν έγιναν ποτέ διάσημα για την δράση τους, και που -ευτυχώς μάλλον- δεν έγιναν πρωτοσέλιδα...
Θα ήταν ωραία όμως, κάποιος ή κάποιοι από τους αεροπόρους που πέταξαν με αυτά, να έγραφαν κάτι για τις ατέλειωτες ώρες που πέρασαν πετώντας πάνω από την Ελλάδα. Κάτι για μιά περιπέτεια, για μιά κακοκαιρία, για μία επείγουσα μεταφορά, για μια αεροδιακομιδή ή μία ζωή που σώθηκε. Έτσι για έμπνευση....