Αν και "πετούμενος ώς επί το πλείστον, έχω δοκιμάσει την τύχη μου καί στο αεροπορικό και στο χερσαίο διόραμα. Για την σκηνοθεσία έχω να δώσω τις εξής συμβουλές:
α) Καμμιά φορά όλα ξεκινούν από μία πραγματική σκηνή απαθανατισμένη σε μία φωτογραφία ή ταινία παλαιών επικαίρων. (Απόφυγε τις κινηματογραφικές, διότι πολλές φορές περιέχουν "κοτσάνες") Ακόμη κι αν δεν πρόκειται να την ακολουθήσεις πιστά, σου δίνει μιά "ιδέα" για το πώς στέκονται τα πράγματα στην πραγματικότητα. Η μελέτη φωτογραφιών είναι πολύ χρήσιμη στον μοντελισμό ιδίως για κάποιον που (ξανά-)ξεκινάει....Καλλιεργείς έτσι την φαντασία σου.
β) Δεν φορτώνεις την σκηνή σου με πολλές φιγούρες ή παρελκόμενα σε αναλογία με το μέγεθός της.
γ) Δεν τοποθετείς το κεντρικό σου θέμα -σχεδόν ποτέ- παράλληλα με τις πλευρές της συνήθως παραλληλόγραμης βάσης, είναι σαν να φυλακίζεις το μάτι του θεατή και το δικό σου, σε ένα νοητό κουτί.
δ) Εάν πρωτοξεκινάς, φτιάχνεις ένα μικρό σε έκταση θέμα. (Στα μεγάλα θέματα, εύκολα χάνεται η σκηνοθετική συνοχή, και καμμιά φορά επειδή ο μοντελιστής κουράζεται, δεν αφοσιώνεται ποιοτικά εξίσου σε όλο του το θέμα.
pasyfimon
Σαβ 03 Απρ 2021, 21:11
