Είμαστε στα 1938, και τα σύννεφα του πολέμου εμφανίζονται πάνω από την Ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ελληνική κυβέρνηση στα πλαίσια ενός σχεδίου εκσυγχρονισμου της Ε.Β.Α. αναζητά σύγχρονα μαχητικά αεροπλάνα στην Ευρωπαϊκή αγορά. Τα 36 πρόσφατα απεκτηθέντα P.Z.L. τα 2 Gladiator και τα 2 AVIA 534 μπορεί να είναι σχετικά καινούρια σαν μηχανές, έχουν όμως ήδη ξεπεραστεί σαν σχεδιάσεις από την ιλιγγιώδη έξέλιξη της αεροπορικής τεχνολογίας, ενώ το συνάλλαγμα της χώρας είναι αρκετά φτωχό....
Το 1939, οπότε και εξασφαλίζεται κάποιο συνάλλαγμα, έχουν ήδη τεθεί παραγγελίες για 24 Spitfire στην Βρετανία, για ισάριθμα Bloch 151 στην Γαλλία, και διερευνάται ακόμη και η αγορά Messerschmitt Bf109 από την Γερμανία. Όμως εντός του έτους, ο πόλεμος ξεκινάει στην Ευρώπη, και μιά-μιά οι χώρες δεσμεύουν τις Ελληνικές παραγγελίες για τις δικές τους πολεμικές ανάγκες.
Εντός του 1940, η Γαλλία μόνον παραδίδει μόλις 9 από τα Bloch της Ελληνικής παραγγελίας, κι αυτά με κινητήρες προβληματικούς, ενώ μερικώς εκπληρώνονται οι παραγγελίες της χώρας σε βομβαρδιστικά...Η προκλητικότητα της Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας, κλιμακώνεται ολοένα, ιδίως μετά την κατάληψη της γειτονικής Αλβανίας, και η Ελληνική κυβέρνηση ενώ προσπαθεί απεγνωσμένα να αποφύγει ή να καθυστερήσει την εμπλοκή σε πόλεμο, αναζητεί από τον Ιούνιο, πολεμικά αεροπλάνα στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Τα πράγματα όμως ξεπερνούν τα όρια μετά την βύθιση του καταδρομικού "Έλλη" από Ιταλικό υποβρύχιο στις 15 Αυγούστου του 1940, και η αίτηση κατατίθεται επίσημα τον Σεπτέμβριο του 1940. Ο πόλεμος κυρήσσεται στις 28 Οκτωβρίου του 1940, η Μ. Βρετανία υπόσχεται υποστήριξη, ενώ και η ίδια βρίσκεται εμπλεγμένη σε μιά τεράστια αεροπορική μάχη από το καλοκαίρι. Τον Νοέμβριο η Αμερική αναλαμβάνει την υποχρέωση πώλησης 30 μαχητικών αεροπλάνων P-40 Tomahawk στην Ελλάδα, ενώ έχει ήδη αναλάβει αντίστοιχη υποχρέωση απέναντι στην Μ.Βρετανία...Άπό τον Ιανουάριο του 1941 Έλληνες αεροπόροι εκπαιδεύονται σε βρετανικές βάσεις στην Μ.Ανατολή για να αξιοποιήσουν αυτά ακριβώς τα αεροπλάνα...
Kάπου εδώ ξεκινάει ένας δπλωματικός και γραφειοκρατικός λαβύρινθος μεταξύ των τριών κρατών, που κράτησε μέχρι τον Απρίλιο....Η Ελλάδα μετά από 7 μήνες σκληρής αντίστασης συνθηκολογεί, και τα 30 αμερικάνικα μαχητικά (τύπου Wildcat) που βρίσκονται καθ'οδόν για την Ελλάδα, δεσμεύονται στο Γιβραλτάρ από τους Βρετανούς και εντάσσονται στην RAF της Δυτικής Αφρικής.
Ας δούμε όμως τί θα γινόταν αν....τα 30 Tomahawk παραδίδονταν στην Ελλάδα:
Τα αεροσκάφη φτάνουν στην Ελλάδα στα μέσα του Μαρτίου του 1941, συναρμολογούνται στο Κ.Ε.Α. και παίρνουν αριθμούς σειράς από Δ251-Δ280. Κατανέμονται σε 2 νέες Μοίρες Διώξεως, την 25η και 26η, οι οποίες στελεχώνονται από τους χειριστές και τεχνικούς που είχαν σταλεί για εκπαίδευση στην Μ.Ανατολή. Λαμβάνουν μέρος σε λυσσώδεις αερομαχίες κατά την Εαρινή Επίθεση, όπου πολεμούν δίπλα στα γέρικα P.Z.L., τα Gladiator, και τα Hurricane της RAF. Επτά από αυτά καταρρίπτονται, ενώ σε αυτά πιστώνονται 20 καταρρίψεις Ιταλικών αεροπλάνων μέχρι που μπαίνουν και οι γερμανοί στο παιχνίδι. Tα γερμανικά Messerschmitt κυριαρχούν στους Ελληνικούς ουρανούς, αλλά στα χαμηλά ύψη όπου κατεβαίνουν για να προσβάλουν τα Ελληνικά αεροδρόμια, βρίσκουν έναν ικανό αντίπαλο...Τα Ελληνικά Tomahawk βρίσκονται συνεχώς στον αέρα πετώντας πίσω από ορεινούς όγκους και μέσα σε χαράδρες, και καταφέρνουν να καταρρίψουν 18 γερμανικά αεροπλάνα, ενώ από αυτά χάνονται τα 15. Τα 8 εναπομείναντα, διαφεύγουν από το αεροδρόμιο του Άργους την νύχτα της παραμονής της μεγάλης Γερμανικής επιδρομής, προς την Κρήτη. Εκεί θα καταστραφούν όλα σε αερομαχίες κατά την Μάχη της Κρήτης, όχι όμως χωρίς τίμημα...Θα τους πιστωθεί η κατάρριψη 5 Ju-52, 4 Stuka και 3 Bf109E...

Όπως καταλαβαίνετε, αντικείμενο της κατασκευής μου θα είναι ένα από τα αεροπλάνα της υποθετικής 25ης Μοίρας Δίωξης του παραπάνω σεναρίου από το κίτ της Academy στην 1/72.

Το κίτ είχε συναρμολογηθεί, αλλά είχα αποφασίσει να το διαλύσω για να το φτιάξω καλύτερο, μιάς και ήθελε πολύ στοκάρισμα σε ορισμένα σημεία, και φυσικά επαναχάραξη.

Αααυταααα ειναι!
Ειδες ποσο ωραια ειναι να γεννας ιστορια;
Απανωτου προπ και μ'εβαλες στα αιματα.
Αντε να δω ποτε θα ξεκινησω κι εγω και ποιο.

Εχω την εντυπωση οτι ο ενας μετα τον αλλο εκδηλωνομαστε τριβουν τα χερια τους οι ψυχιατροι χαχχαχαχα!
Φιλε μπελα κιτ διαλεξες δεν επερνες το ερφιξακι καλυτερα?Καλη συνεχεια!

Γιά να κάνουμε μιά προεπισκόπηση των ενεργειών που πρέπει να γίνουν (για αρχή), μιά και το κιτ δεν είναι και άριστο:

Μαύρο: Στοκάρισμα στην ένωση δεξιάς πτέρυγας και ατράκτου, οριζόντιων σταθερών και ατράκτου, και στα σημεία που το χείλος προσβολής συναντά τα "καρουμπαλάκια" που καλύπτουν τους μηχανισμούς ανάσυρσης του συστήματος προσγείωσης.
μπλέ: Στοκάρισμα των εγκοπών στον κώνο πίσω από τα πτερύγια της έλικας. Αυτά τα κενά εξηπηρετουν μόνο την συναρμολόγηση, και δεν υπάρχουν στο πραγματικό.
κόκκινο: Τα "σκουπόξυλα" που δίνει η Ακάντεμυ για κάννες πολυβόλων χρήζουν αντικατάστασης.
πράσινο: Ο σωλήνας pitot δίνεται σαν ένα ασούσουμο μαρτζαφλαράκι, και θα πρέπει να φτιαχτεί κι αυτός.
κίτρινο: Όλες οι επιφάνειες ελέγχου χρειάζονται βαθύτερη χάραξη. Τα φλάπς μόνο στην κάτω επιφάνεια της πτέρυγας, διότι ήταν διαχωριζόμενου τύπου.
μώβ: Τα πτερύγια ψύξης όπως τα δίνει η Ακάντεμυ έχουν υπερβολικό μήκος και είναι άνισα μεταξύ τους σε πλάτος. Στοκάρισμα και επαναχάραξη λοιπόν.
καφέ: Τα σημεία ανάρτησης της βόμβας ή δεξαμενής, είναι σε λάθος θέση, και για να κάνω την ζωή μου λίγο πιό εύκολη, δεν θα φορτώσω εξωτερικά το μοντέλο.
Μα καλά βρέ παιδί μου, γιατί δεν παίρνεις το καινούριο αίρφιξ να ξεμπερδεύεις; Διότι δεν πετάω μοντελάκι, παρά μόνον όταν τα πράγματα είναι τραγικά και εν πάση περιπτώσει....αγαπάω τα χρεπάκια μου πώς να το κάνουμε....
Τα στόκια και τα τριψίματα έχουν ξεκινήσει.....

Έγινε λίγη δουλειά σύμφωνα με το παραπάνω πλάνο. Επιπλέον, τρυπήθηκε η εισαγωγή αέρα στο άνω μέρος του ρύγχους, τρυπήθηκαν οι εξατμίσεις του κινητήρα με ψιλό τρυπανάκι, καθώς και η εξαγωγή του ψυγείου στο πίσω και κάτω μέρος της ατράκτου. Όλα αυτά η καλή μας Ακάντεμυ τα έδινε "μασίφ"...
Το πιό κουραστικό όμως ήταν η επαναχάραξη των πτερυγίων ψύξης του κινητήρα, που είναι χαρακτηριστικά στο αεροπλάνο αυτό. Μετά από δύο επαναχαράξεις-στοκαρίσματα-τρίψιμο, έφτασα στο αποτέλεσμα της φωτογραφίας.
Επιπλέον κατά την αποσυναρμολόγηση έσπασε τελείως το σκέλος του ουραίου τροχού και ήταν αδύνατο να ξανακολληθεί με ακρίβεια και σιγουριά. Έτσι, προκειμένου να έχω ένα ανθεκτικό τελικό αποτέλεσμα,το αντικατέστησα με μία λυγισμένη καρφίτσα.
Μετά από όλα αυτά η σκέψη για πριτσίνωμα του μοντέλου πήγε περίπατο , ώστε να διασώσω τα νεύρα μου....

Καληνύχτα σας φίλοι μου, ό,τι κι άν είστε.....

Χαράς το κουράγιο σου....
ωραία παρουσίαση.

καλα που ηταν λιγη η δουλεια!

Κοιτα τι βρηκα ελπιζω να σε βοηθησει...

Στο μυαλό μου είναι ο καλλιτέχνης; Πολύ όμορφη αναπαράσταση! Μ'αρέσει φίλε που σε έβαλα να ψάχνεις!

Προχώρησα με ένα εξαιρετικά βασανιστικό preshading, μάλλον λόγω κακής ποιότητας του χρώματος.
Ενώ μπήκαν και οι καινούριες κάννες και ο σωλήνας pitot, από καινούριες βελόνες σύριγγας που κόπηκαν με τον ταχυτροχό.
Ο σωλήνας pitot είναι από λεπτότερη διάμετρο σε σχέση με τις κάννες....
Άιντε να δούμε....

Οι κάνες-σύριγγες πρόσθεσαν μερικά ποντάκια πιστεύω, ακόμα και σε αυτή την κλίμακα.
Μπορεί να κάνω και λάθος αλλά στην δεύτερη φωτογραφία μου φαίνεται πως διακρίνω ένωση πτέρυγας με άτρακτο.
Μάλλον το μαύρο που έχει πέσει πάνω στον στόκο με ξεγελάει.

Χμμμ....Εκείνη η πλευρά δεν έχει στοκο....Και νομίζω πως στο πραγματικό κάποια ένωση υπάρχει στο σημείο αυτό, απλώς δεν είναι...χαντάκι....Επιφυλάσσομαι να το τσεκάρω πάραυτα...

Μικρή πρόοδος κυρίως διότι ασχολήθηκα με άλλο πουλί αυτές της ημέρες:
Από πολύ ψιλό σύρμα έφτιαξα σκοπευτικό και ακίδα.... και μπήκε και προσκέφαλο από εποξεικό στόκο και φυσικά ο πιλότος.
Μετά την παρούσα φωτογραφία σουλουπώθηκαν λίγο περισσότερο τα μάτια του...Αν και κάτω από την κλειστή καλύπτρα λίγα θα φαίνονται....

Παράφαγα μάλλον...

 αντί για το σκοπευτικό μας έδειξες τι είχε βάλει ο πιλότος στο στόχαστρο .... καλό πολύ γέλιο....
Αλλά και πολύ ωραία δουλειά.... 

Ο μικρός Πρόπ-ερλυ μαθαίνει τα ακρυλικά....Νομίζω πως για χειμώνα καιρό, είναι μιά χαρά! Σχεδόν άρχισε να μου αρέσει το βάψιμο!

Κάποιες διακυμάνσεις στην απόχρωση του καφέ πιστεύω θα εξομαλυνθούν όταν θα πέσουν τα βερνίκια, αλλά κι άν όχι, πιστεύω πως θα χρησιμέψουν για την απόδοση ενός "κουρασμένου" χρώματος....

Και μιάς και το βασικό βάψιμο τελείωσε, ας το καλύψουμε και σεναριακά:
Τα αεροπλάνα που θα έπαιρνε η Ελλάδα, θα προέρχονταν πιθανότατα από την παρτίδα των 100 αεροσκαφών που προορίζονταν για την Βρετανία (αυτά που κατέληξαν τελικά στους "Ιπτάμενους Τίγρεις" στην...Κίνα).
Άρα θα ήσαν βαμμένα με Βρετανικού τύπου παραλλαγή, με τα αμερικάνικα χρώματα που θα προσέγγιζαν τα αντίστοιχα βρετανικά. Φυσικά η Ε.Β.Α. θα τα αποδεχόταν έτσι, μιάς και ήδη χρησιμοποιούσε αεροπλάνα βαμμένα με την βρετανική παραλλαγή. Εν μέσω πολέμου, οπότε τα νέα αεροπλάνα χρειάζονταν επειγόντως, θα ήταν ανόητη κάποια άλλη απαίτηση...(Βέβαια με τους Έλληνες ποτέ δεν ξέρεις, αλλά ας ακολουθήσουμε την λογική...)
Εδώ είμαστε λοιπόν:

Κύριοι καληνύχτα σας, και Καλή Πρωτοχρονιά!

Prop-early έγραψε:

Εν μέσω πολέμου, οπότε τα νέα αεροπλάνα χρειάζονταν επειγόντως, θα ήταν ανόητη κάποια άλλη απαίτηση...(Βέβαια με τους Έλληνες ποτέ δεν ξέρεις,    

Μια αφορμή για να ξεφύγεις σε what if θέμα..... από την άλλη ωραία και η "λογική" προσέγγιση. ...
Σε κάθε περίπτωση βγαίνει όμορφο

Κοίτα, θα μπορούσα να παίξω από πάνω με τα αντίστοιχα "Ελληνικά" χρώματα, μπαλώματα πάνω στην αρχική παραλλαγή...Δεν θά'ταν κακή ιδέα. Δεν ξέρω, θα δώ....Πάντως στα άλλα αεροπλάνα της ΕΒΑ που είχαν Βρετανική παραλλαγή, δεν έχω δεί χρωματικές παρεμβάσεις , παρά μόνον για απόκρυψη τυχόν βρετανικών εθνοσήμων και κωδικών σε αυτά που παραλήφθηκαν μεταχειρισμένα. 'Εχω δεί όμως υψηλά επίπεδα φθορών....Θα δούμε....Πάντως ο πειρασμός να βάλω "δοντάρες" στο ρύγχος είναι μεγάλος!

Θεωρω οτι πρεπει να παιξεις με μπαλωματα στην παραλλαγη!

Κι επειδή φτάνουμε σιγά-σιγά στα σήματα και διακριτικά....Είναι γνωστό πως ο τελευταίος κανονισμός που εφαρμόστηκε στα Ελληνικά μαχητικά ήταν: μικρά κυκλικά εθνόσημα σκούρου γαλάζιου χρώματος (όχι μπλέ) μόνο στις κάτω επιφάνειες των πτερύγων, σχετικά κοντά στα ακροπτερύγια, και στην άτρακτο.
Όμως σε φωτογραφία που δείχνει τα αμερικάνικης κατασκευής αεροπλάνα (Wildcat) που προορίζονταν για την Ελλάδα, η σήμανση είναι διαφορετική:

Βλέπουμε εθνόσημα σχετικά μεγάλα, και στην άνω και στην κάτω επιφάνεια των πτερύγων, απουσία εθνοσήμων από την άτρακτο, και γαλανόλευκο παραλληλόγραμμο στο κάθετο σταθερό. Η σήμανση αυτή μοιάζει με αυτή που εφαρμοζόταν προπολεμικά στην Ε.Β.Α. Άρα αυτή η οδηγία είχε δοθεί στο αμερικάνικο εργοστάσιο.
Κάτι τέτοιο θα ίσχυε λοιπόν και για το υποθετικό μας σενάριο, και αυτό σκέπτομαι να ακολουθήσω.
Θα σας λυπήσω φίλοι μου, μη βάζοντας μπαλώματα, καθώς στο σενάριό μας, τα αεροπλάνα οδηγήθηκαν το ταχύτεροτερο δυνατό σε υπηρεσία.

Και συνεχίζουμε....Τα νέα αεροπάνα ήταν χαμηλοπτέρυγα (σε αντίθεση με την πλειοψηφία των υπόλοιπων ελληνικών μαχητικών) και άρα θα ήταν εύκολο τόσο οι Έλληνες όσο και οι Βρετανοί πιλότοι και χειριστές αντιαεροπορικών να τα θεωρήσουν εχθρικά. Κάτι τέτοιο είχε άλλωστε συμβεί ήδη με τα Bloch περισσότερες από μία φορές. Αποφασίστηκε λοιπόν να διατηρηθούν τα εθνόσημα στις άνω επιφάνειες των πτερύγων και στην ουρά, ενώ προστέθηκαν και κυκλικά εθνόσημα στην άτρακτο.
Οι αριθμοί σειράς Δ--- βάφτηκαν κι αυτοί με λευκό χρώμα, όπως έίχε γίνει άλλωστε και σε ορισμένα PZL.

Στην κατασκευή μου ο χαρακτήρας "Δ" σχηματίστηκε από ένα "V" και το οριζόντιο τμήμα ενός "T" :

Τα εθνόσημα προέρχονται από παλιά καρτέλλα της Plastimodelismo και δυστυχώς είχαν ένα έκκεντρο λευκό περιθώριο που δεν κατάφερα να αφαιρέσω ολωσδιόλου.

Μου αρέσει πολύ η ιστορική τεκμηρίωση με την οποία προσεγγίζει το θέμα σου.
Και το αποτέλεσμα πιστεύω πως είναι πολύ ωραίο.

Ωραία τεκμηριωμένη δουλεια Φωτάκο...Μπράβο!!!

Πολυ ωραιο φιλε αν και προτιμω το κιτ της ερφιξ στα χερια σου εγινε κουκλι!