ο Γερμανός αρματιστής τι λέει; Μπουαχαχα!

Βλέπεις κάποτε πολύ-πολύ παλιά, ήτανε ενας πιτσιρικάκος 3-4 χρονών, που του χαρίσανε ένα φτηνό κόκκινο αεροπλανάκι με στρογγυλά -σαν μάτια- αυτοκόλλητα στα φτερά....Σκέτη πλαστικούρα, που άντεχε στην κακομεταχείριση, δεν έσπαγε με τίποτα.....
Όπου κι άν πήγαινε ο πιτσιρικάκος, το έπαιρνε κοντά του το αεροπλανάκι, γιατί του άρεσε το σκαμπιστό του χρώμα και το αεροδυναμικό του σχήμα. Στη δουλειά της μαμάς, στα ψώνια, στους δρόμους, στη γιαγιά, παντού μαζύ του το κόκκινο το αεροπλανάκι με τα "μάτια" στα φτερά. Και δώσ' του τρεχάλα με το αεροπλανάκι στο χέρι άμα εύρισκε άπλα, και δώσ' του πέταμα στον αέρα, τάχα πως πετάει...Και στον τοίχο άκόμα, "μπούμ!" τίποτα το αεροπλανάκι, ακέραιο, αχάλαστο, πάντα κόκκινο με τα "μάτια" στα φτερά σαν ζωντανό.
Άμα είχε το αεροπλανάκι του στα χέρια άντεχε τα πάντα! Το "περίμενε-περίμενε" στις ουρές για να τελειώσει η μαμά κι ο μπαμπάς τις δουλειές τους, τα φασόλια και τις φακές, το "κάτσε φρόνιμα" για να βγεί καλή η φωτογραφία, την ζαλάδα και την ζέστη στο αυτοκίνητο, την ένεση στο γιατρό, το πικρό το φάρμακο, τον πυρετό, όλα! Αρκεί να είχε το αεροπλανάκι του κι όλα περνούσαν!

Όμως της μαμάς δεν της καθόταν καθόλου καλά εκείνο το κόκκινο μυτερό πράγμα! Άγριο, σκληρό κι επικίνδυνο μαραφέτι, ήθελε νά'ξερε ποιος του τό 'φερε, πού το βρήκε....σίγουρα αυτός ο πατέρας του...Δεν έχουνε καθόλου μυαλό οι άντρες μικροί-μεγάλοι...Όλο πιλάλα και φασαρία...."Μην τρέχεις, πρόσεχε με δαύτο, θα χτυπήσεις, θα βγάλεις κανένα μάτι".
Τί τό'θελε και τό'πε;
Πώς γύρισε, πώς έκανε, πώς έπεσε ούτε που το κατάλαβε στην πλατεία...Και το κόκκινο αεροπλανάκι με τα "μάτια" στα φτερά του, μπήκε μές στο μάτι του....Πόνος, για το μάτι, πολύς πόνος, πόνος και για το αεροπλανάκι...Πάει, τώρα σίγουρα θα μου το πάρει δεν θα το ξαναδώ....Πώς γίνεται κάτι που το αγαπάς, να σε πονάει τόσο πολύ....Και πώς να κρύψεις τον πόνο που τα δάκρυα τρέχουνε κι ας μήν το θές...Του το πήρε το κόκκινο το αεροπλανάκι....Τό'βαλε μες στην μαύρη της την τσάντα και δεν το ξανάδε....Τί κι αν έκλαψε, κι αν υποσχέθηκε, τί κι αν χτυπήθηκε....Πάει......