Ο Παρδαλοκεφαλάς της Luftwaffe

Lanius nubicus: Παρδαλοκεφαλάς, αετομάχος ο μέγας





“Ο Παρδαλοκεφαλάς ανήκει στην οικογένεια των Αετομαχιδών και έχει μήκος σώματος περίπου 17 εκατοστά. Η διατροφή του αποτελείται κυρίως από μεγάλα έντομα όπως ακρίδες, γρύλους, τριζόνια, σκαθάρια και λιβελούλες, πεταλούδες, μυρμήγκια και υμενόπτερα. Περιστασιακά κυνηγάει ακόμη και μικρές σαύρες, μικρά θηλαστικά όπως ποντίκια και μυγαλές ή λεηλατούν φωλιές άλλων πουλιών. Κατά την μετανάστευση των πουλιών επιτίθεται και σε μικρά εξαντλημένα από το ταξίδι αποδημητικά πουλιά, όπως Νανοπετροχελίδονα και Λαλοτσιροβάκοι (Sylvia curruca) είναι τα προτιμώμενα είδη θηράματος.
Όπως όλα τα είδη του γένους Lanius κάθεται συνήθως στα χαμηλά κλαδιά ενός δένδρου ή σε ένα θάμνο, από όπου σαρώνει το έδαφος γύρω του. Όταν εντοπίσει το θήραμα τινάζεται στο έδαφος με ένα γρήγορο φτεροκόπημα. Μεγαλύτερα θηράματα συγκρατούνται με το ένα πόδι και με το ράμφος του το τρώει τμηματικά, μικρότερα θηράματα καταπίνονται ολόκληρα.” (Πηγή: Ορνιθοπανίδα)

Είναι συχνό το φαινόμενο πολλοί τύποι αεροσκαφών να χαρακτηρίζονται με κωδικά ονόματα που προέρχονται από το ζωικό βασίλειο και δη το αυτό των πτηνών. Τη συνήθεια αυτή είχαν και οι Γερμανοί κατά τον Β’ ΠΠ. Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα: Me 262: Shwalbe (χελιδόνι), He 162: Spatz (σπουργίτι), Heinkel He 219: Uhu (κουκουβάγια) και… Fw 190: Würger (παρδαλοκεφαλάς).

Τι να πει κανείς για το Focke-Wulf 190; Αν και σχεδιάστηκε σαν βοηθητικό του Bf 109, το πνευματικό παιδί του Kurt Tank σύντομα πήρε τα πρωτεία στη μάχη των αιθέρων πάνω από την Μάγχη στο τέλος του ‘41. Χτισμένο γύρω από τον αερόψυκτο αστεροειδή 14-κύλινδρο κινητήρα BMW  801 ήταν πιο γρήγορο, πιο ευέλικτο και με βαρύτερο οπλισμό από το αντίπαλο Spitfire Mk V διατήρησε το πλεονέκτημα για τη Γερμανία μέχρι το καλοκαίρι του ’42 και την εμφάνιση του Spitfire Mk ΙΧ. Πολέμησε ως το τέλος του πολέμου σε όλα τα μέτωπα, από τη Ρωσία ως την Αφρική, εξελισσόταν συνεχώς για να αναλαμβάνει διαφορετικούς ρόλους, ως μαχητικού αεροπορικής κυριαρχίας, προσβολής επίγειων στόχων, μαχητικού-βομβαρδιστικού, συνοδευτικού βαρέων βομβαρδιστικών και νυκτερινού μαχητικού και στο τέλος ως υπερασπιστής του Γερμανικού εναέριου χώρου απέναντι στα B-17 και τα Lancaster αποτελώντας αξιόμαχο αντίπαλο ακόμα και για τα πιο σύγχρονα Συμμαχικά αεροσκάφη.
Πολλοί Γερμανοί άσσοι διακρίθηκαν με το FW 190. Οι πιο γνωστοί: Gunther Rall (275 καταρρίψεις), Otto Kittel (267 καταρρίψεις), Walter Nowotny (258 καταρρίψεις), Erich Rudorffer (224 καταρρίψεις), Heinz Bar (221 καταρρίψεις), Herman Graf (212 καταρρίψεις), Josef "Pips" Priller (101 καταρρίψεις), Georg-Peter Eder (78 καταρρίψεις).

Έχοντας ήδη, εδώ και πολλά (μα πάρα πολλά) χρόνια, δύο FW 190 στη 1/72 υπό κατασκευή (Tamiya Fw 190 A3 και Hasegawa Fw 190 A9 με διακριτικά Defense of the Reich από καρτέλα της Eagle Strike)
 
 






αποφάσισα να… τριτώσει το κακό με το καινούριο κιτάκι της Airfix

 

το οποίο (μετά από προτροπή του Prop-early) θα αναπαραστήσει το τελευταίο αεροσκάφος του ελληνικής καταγωγής ανθυποσμηναγού  Ernst von Johannides.




Ο Ernst von Johannides, (26 Αυγούστου 1920 – 1 Ιανουαρίου 1945), από Έλληνα πατέρα και Αυστριακή μητέρα, αφού επέζησε καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου και πιστώθηκε με 6 επιβεβαιωμένες καταρρίψεις, καταρρίφθηκε κοντά στο Kreverhille, βόρεια του  Kloosterzande από φίλια πυρά κατά την επιχείρηση Bodenplatte (Ισοπεδωμένο Έδαφος) την Πρωτοχρονιά του 1945 πετώντας, ως αρχηγός σμήνους της 5./JG, 1 το Fw 190 A8 «Λευκό 1» με αριθμό σειράς Wk. Nr.: 739 429.  Ο τάφος του βρίσκεται στο Ysselsteyn της Ολλανδίας.
Κατά την επιχείρηση Bodenplatte, την τελευταία μεγάλη επιχείρηση της Luftwaffe εναντίον των Συμμάχων, συνολικά 11 γερμανοί πιλότοι βρήκαν το θάνατο από πυρά της γερμανικής αντιαεροπορικής άμυνας λόγω ελλιπούς συντονισμού και ενημέρωσης, δείγμα της σύγχυσης και του χάους που επικρατούσε μεταξύ των κλιμακίων της Γερμανικής Διοίκησης εκείνη την περίοδο.  

Το κιτ της Airfix είναι αρκετά βελτιωμένο σε σχέση με παλαιότερα που είχαν πέσει στα χέρια μου, αν και ακόμα υπολείπεται των αντίστοιχων ιαπωνικών. Ωστόσο, σε συνδυασμό με τη χαμηλή του τιμή, αποτελεί ένα ελκυστικό κιτ. Η εγχάρακτη γράμμωση είναι μέσα στα όρια του αποδεκτού για την κλίμακα, οι διαστάσεις είναι σωστές και η λεπτομέρεια ικανοποιητική. Ορισμένα κομμάτια θέλουν προσεκτικό καθάρισμα πριν χρησιμοποιηθούν ενώ η καλύπτρα που δίνεται σε δύο μέρη, ώστε να μπορεί να κολληθεί ανοικτή, είναι αρκούντως λεπτή και πολύ καθαρή. Οι φωλεές του συστήματος προσγείωσης είναι οι καλύτερες και πιο σωστές που κυκλοφορούν για το συγκεκριμένο μοντέλο. Μεγάλη αστοχία τα πολύ (μα πάρα πολύ) χοντρά, ακόμα και για μεγαλύτερες κλίμακες χείλη προσφυγής των πτερύγων και η αναπαράσταση του υφάσματος στα πηδάλια, πού θέλουν δουλίτσα για να δείξουν σωστά. Το πλαστικό είναι μαλακό και είναι εύκολο αν το δουλέψεις αλλά θέλει προσοχή με την κόλλα. Στο δικό μου κιτ όμως και τα κομμάτια της ατράκτου και των πτερύγων ήταν σκεβρωμένα αλλά με λίγη προσπάθεια επανήλθαν όπου χρειαζόταν.

Το cockpit του Α9 είναι ρητινένιο (εταιρία μη ρωτάτε, πέρασαν χρόνια πολλά και δε θυμάμαι), τα photoetched κομμάτια για τα Α3 και Α9 επίσης δε θυμάμαι εταιρία (μάλλον Eduard;; ενώ για το Α8 είναι το αντίστοιχο της Eduard. Επίσης έγιναν βελτιώσεις με μήκη πλαστικού της Evergreen, σύρμα διαφόρων διατομών, ζεσταμένο και τεντωμένο πλαστικό και πολλά άλλα...

Ιδού μερικές φωτογραφίες.

Πτέρυγες: κόπηκαν τα flaps και αναπαραστήθηκε η εσωτερική δομή
Airfix



Tamiya (η ΑΡ δεν είναι ακόμα τελειωμένη)



Φωλεές και σκέλη προσγείωσης
Airfix


Tamiya














Καθίσματα



Θωρακισμένα προσκέφαλα







Εξατμίσεις (από βελόνες σύριγγας)






Και κάποιες φωτογραφίες από τα (εδώ και χρόνια) κλεισμένα cockpit...
Hasegawa




Tamiya

Αγαπημενο αεροπλανακι απο το αντιπαλο δεος του βππ και παντα με φοβερες παραλλαγες καλη συνεχεια....

Για 1/72 μιλάμε τώρα; Καλά ο.κ., αν με χρειαστεί κανείς, θα με βρεί μέσα στο βαρέλι μου να κλαίω....
Εξαιρετική δουλειά για την κλίμακα, Κώστα, άψογος....!
Κατά την γνώμη μου, είναι και το πιό όμορφο γερμανικό αεροπλάνο του πολέμου.

...για μενα...το καλυτερο μαχητικο αεροσκάφος του Αξονα !!!!!!!!!...(παρ'ολο που ο Γκαλαντ δεν το "πεταξε")

zark έγραψε:

...για μενα...το καλυτερο μαχητικο αεροσκάφος του Αξονα !!!!!!!!!...(παρ'ολο που ο Γκαλαντ δεν το "πεταξε")

Συμφωνω το πεταξε ομως ο Priller και δεν ειναι λιγος

Κώστα πολύ καλή λεπτομέρεια για 1/72!
Ιδιαίτερα διαφωτιστική η παρουσίασή σου και το συγκριτικό.

ΜΟΥΡΓΑ έγραψε:

zark έγραψε:

...για μενα...το καλυτερο μαχητικο αεροσκάφος του Αξονα !!!!!!!!!...(παρ'ολο που ο Γκαλαντ δεν το "πεταξε")

Συμφωνω το πεταξε ομως ο Priller και δεν ειναι λιγος

Γιατι δε λες για τον Nowotny; 258 επιτυχίες είναι αυτές (στη Ρωσσία βέβαια αλλά...).

Κωστα εχεις κανει εξαιρετικη δουλεια μεχρι τωρα!
Καλη συνεχεια!

Πολύ καλή δουλειά για την κλίμακα!
Έχω και ένα δεύτερο προφίλ του Fw190 του Ιωαννίδη. Ψάχνω κι εγώ ένα φτηνό 48άρι, αλλά...
Τα φύλλα πλαστικού στα φλαπς, τι πάχουν έχουν;

Tazman έγραψε:

Ψάχνω κι εγώ ένα φτηνό 48άρι, αλλά...

Σπόιλερ:

Συγγνώμη Κώστα για το σπάμ....

Tazman έγραψε:

Πολύ καλή δουλειά για την κλίμακα!  
Έχω και ένα δεύτερο προφίλ του Fw190 του Ιωαννίδη. Ψάχνω κι εγώ ένα φτηνό 48άρι, αλλά...
Τα φύλλα πλαστικού στα φλαπς, τι πάχουν έχουν;

Το πάχος είναι 0.10'' (0.25mm). Είμαι περίεργος να δω το προφίλ που λες. Εγώ όσο έψαξα δε βρήκα κάτι άλλο...

Έχω και αυτό:



Μιλώντας με τον κύριο Μανσόλα, που έκανε την αναζήτηση για τα προφίλ του Ιωαννίδη, μου είπε πως και τα δύο είναι σωστά. Έχουν και τον ίδιο αριθμό σειράς στο κάθετο.

Πρόκειται για διαφορετικό βάψιμο του ίδιου αεροπλάνου, ή για διαφορετικό αεροπλάνο;

Prop-early έγραψε:

Πρόκειται για διαφορετικό βάψιμο του ίδιου αεροπλάνου, ή για διαφορετικό αεροπλάνο;

Τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
Από τα δύο προφίλ έχουμε τα εξής δεδομένα:
Στο πρώτο αεροσκάφος η παραλλαγή είναι RLM 74-75-76 (στάνταρ παραλλαγή εως τα μέσα του '44) ενώ στο δεύτερο είναι RLM 81-82-76 που εφαρμόστηκε επισήμως από Αύγουστο του '44 κ μετά. Από όσο όμως αναφέρεται εκείνη την περίοδο γινόταν ένας χαμός με το βάψιμο των αεροσκαφών όσον αφορά τα χρώματα της παραλλαγής, κάτι αντίστοιχο με αυτά που έγραφες για το Spitfire του Πλαγή στη Μάλτα...
Τα διακριτικά (σταυροί, αριθμοί κ σβάστικα) κ στα δύο προφίλ ταιριάζουν όσον αφορά τη χρονική περίοδο του πολέμου. Το χρώμα στο κάτω μέρος του ρύγχους, ενδεικτικό της υπομονάδας κ της αποστολής της, διαφέρει. Όμως τότε ήταν συχνό φαινόμενο μονάδες να συμπτύσονται κ να αλλάζουν ονομασία...
Στο πρώτο προφίλ έχουμε την ίσια καλύπτρα ενώ στο δεύτερο τη "φουσκωτή" (blown canopy). Η φουσκωτή καλύπτρα έγινε στάνταρ στα Fw 190F-8 (που είχε ρόλο εναντίον στόχων εδάφους), στα τελευταία Α-8 κ συνεχίστηκε στα Α-9 (τρίτο προφίλ) από το Σεπτέμβρη του '44. Κοιλιακό φορέα δεν έχουμε, οπότε δεν ξέρουμε αν το δευτερο είναι Α-8, F-8 ή Α-9, δεδομένου οτι εξωτερικά τα μοντέλα είναι τα ίδια...
Στο δεύτερο προφίλ δεν φαίνεται εξόγκωμα κάτω από την πτέρυγα, που σημαίνει ότι είτε είναι από λάθος παράλειψη, είτε ότι το αεροσκάφος δεν είχε εξωτερικά όπλα στις πτέρυγες, γεγονός που συνάδει με Fw 190F-8... (Η μικρή κάννη που φαίνεται να προεξέχει από την πτέρυγα καθώς κ η οπή απόρριψης των καλύκων είναι σίγουρα λάθος.)

Συμπέρασμα: Πιασ' το αυγό κ κούρευτο      

Απορία Νο 1: Γίνεται να έχουν δύο διαφορετικά αεροσκάφη τον ίδιο αριθμο σειράς; Εμένα μου φαίνεται απίθανο.
Απορία Νο 2: Δεδομένων των συνθηκών, πόσο λογικό είναι να υποθέσουμε ότι το ίδιο αεροσκάφος άλλαξε εξ ολοκλήρου την παραλλαγή του από το προσωπικό εδάφους του αεροδρομίου;

Στην απορία Νο1, δεν έχω απάντηση, γιατί μάλλον πρακτικά δεν γίνεται.
Στην απορία Νο2, μπορώ μόνο να πω ότι σίγουρα είναι δυνατόν να αλλάξει την παραλλαγή του, αλλά το θέμα είναι γιατί να την αλλάξει. Έχει να κάνει με τα εδάφη πάνω από τα οποία επιχειρούσε;

Το μόνο που γνωρίζω είναι πως το αεροσκάφος του Ιωαννίδη ήταν Α-8. Αυτό αναφέρει και μια ιστοσελίδα στην οποία βρήκα πληροφορίες για τα Bf109 που πετούσε ο Ιωαννίδης, καθώς και για άλλους δύο Έλληνες, τον Μαμάη και τον Κανάρη.

Στην ιστοσελίδα που βρήκα τις πληροφορίες αυτές, κάποιος στην υπογραφή του έχει το εξής:
"The camouflage of all German aircraft is officially standard, and any variations are to be accounted for by variations in the taste and skill of the painters." - Hptm. Rolf Pingel, (Source: A.I.1.(k) Report No.398/1941)

Οπότε, αφού έχω κουρευτική μηχανή, πάω να πάρω αυγά...!!!

KostasG έγραψε:

....Τώρα τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
.....Από όσο όμως αναφέρεται εκείνη την περίοδο γινόταν ένας χαμός με το βάψιμο των αεροσκαφών όσον αφορά τα χρώματα της παραλλαγής, κάτι αντίστοιχο με αυτά που έγραφες για το Spitfire του Πλαγή στη Μάλτα...
Τα διακριτικά (σταυροί, αριθμοί κ σβάστικα) κ στα δύο προφίλ ταιριάζουν όσον αφορά τη χρονική περίοδο του πολέμου.
Το χρώμα στο κάτω μέρος του ρύγχους, ενδεικτικό της υπομονάδας κ της αποστολής της, διαφέρει. Όμως τότε ήταν συχνό φαινόμενο μονάδες να συμπτύσονται κ να αλλάζουν ονομασία...
Στο δεύτερο προφίλ δεν φαίνεται εξόγκωμα κάτω από την πτέρυγα, που σημαίνει ότι είτε είναι από λάθος παράλειψη, είτε ότι το αεροσκάφος δεν είχε εξωτερικά όπλα στις πτέρυγες, γεγονός που συνάδει με Fw 190F-8... (Η μικρή κάννη που φαίνεται να προεξέχει από την πτέρυγα καθώς κ η οπή απόρριψης των καλύκων είναι σίγουρα λάθος.)
Συμπέρασμα: Πιασ' το αυγό κ κούρευτο
Απορία Νο 1: Γίνεται να έχουν δύο διαφορετικά αεροσκάφη τον ίδιο αριθμο σειράς; Εμένα μου φαίνεται απίθανο.
Απορία Νο 2: Δεδομένων των συνθηκών, πόσο λογικό είναι να υποθέσουμε ότι το ίδιο αεροσκάφος άλλαξε εξ ολοκλήρου την παραλλαγή του από το προσωπικό εδάφους του αεροδρομίου;

Συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει εγώ (ιδίως μετά το Spitfire του Πλαγή).
α) Εμπιστευόμαστε, μόνον τις φωτογραφίες, κι αυτές με μέτρο, διότι μπλέκουν ορθοχρωματικά και παγχρωματικά φίλμ, λιακάδες, συννεφιές, ομίχλες, βροχές, και μπερδεύεται το πράγμα.
β) Άμα δεν έχουμε φωτογραφία, πάμε σε καλλιτεχνική απεικόνιση ή προφίλ από ανάγκη, μελετώντας παράλληλα και μόνοι μας. Έχω δεί τρελλά λάθη σε προφίλ (ακόμη και από μεγάλα ονόματα όπως ο Caruana). Εκεί επιλέγεις με βάση το τί γνωρίζεις πως συνέβαινε, αυτό που σου φαίνεται σωστότερο. Αν κάποιος το αμφισβητήσει και επικαλείται στοιχεία, τον προκαλούμε να τα παραθέσει. Αν δεν έχει την ευγένεια να το κάνει, ας μας αφήσει στην χαρά μας....
γ) Αν βλέπεις πως ένα προφίλ έχει σίγουρα λάθη στον τύπο ή στο βάψιμο ή σε κωδικά, προφανώς φτιάχτηκε πρόχειρα, και είναι πολύ πιθανόν να έχει κι άλλα λάθη, άρα δεν το εμπιστεύεσαι.
Απορία Νο1: Συμφωνώ μαζύ σου, αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις (πχ Η.Π.Α.)
Απορία Νο2: Υπάρχει κάποια πιθανότητα να άλλαξε όλη η παραλλαγή. Ασφαλέστερη όμως επιλογή, είναι η παλαιότερη.

Εδώ είναι η ιστοσελίδα. Στην αναζήτηση έβαλα: Johannides, Canaris, Mamais.

http://www.aircrewremembered.com/KrackerDatabase/?q=Johannides

Η αλήθεια είναι οτι το προφίλ που ανέβασε ο Tazman ταιριάζει ως προς την παραλλαγή κ την χρονική περίοδο με μόνη εξαίρεση αυτό που έγραψα για τα όπλα της πτέρυγας. Κ για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει περισσότερο... Απ' την άλλη καταλαβαίνω οτι τα ακριβή γεγονότα της περιόδου είναι πολλές φορές λίγο ως πολύ θολά. Π.χ. σε ένα site γράφει οτι ο Ιωαννίδης κατερρίφθη από φίλια πυρά, σε άλλο κατερρίφθη από Spitfire της No 308 Sq. κ σε ένα τρίτο από Spitfire της No 317 Sq. Ποιό είναι το σωστό; Γιατί να μην ισχύει το ίδιο κ για την παραλλαγή; Φωτογραφία δεν υπάρχει ή τουλάχιστον εγώ δεν έχω βρει. Μπορεί να είναι κ οι δύο σωστές ή κ οι δύο λάθος.
Που σημαίνει οτι
- καθόμαστε έδω τρεις μαντραχαλαίοι κ ξεψειρίζουμε τη μαιμού
- κουβεντιάζουμε μόνο κ μόνο για τη χαρά της κουβέντας.

Γι' αυτό το φτιάχνει ο καθένας όπως νομίζει-θέλει κ μετά τα βάζουμε δίπλα-δίπλα κ χαιρόμαστε για τη δουλειά μας...

KostasG έγραψε:

.....Και για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει περισσότερο...
....Μπορεί να είναι και οι δύο σωστές ή και οι δύο λάθος.
....κουβεντιάζουμε μόνο και μόνο για τη χαρά της κουβέντας.
....Γι' αυτό το φτιάχνει ο καθένας όπως νομίζει-θέλει κ μετά τα βάζουμε δίπλα-δίπλα κ χαιρόμαστε για τη δουλειά μας...

Σε 4 φράσεις συμπυκνωμένο όλο το ουσιαστικό νόημα του μοντελισμού και των Εκθέσεων.

Συμφωνώ κι εγώ πως από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ξεκάθαρα στοιχεία, θα το φτιάξεις όπως θες εσύ.
Κι εγώ στη ''Miss Plainfield'' έβαλα μπλε το φόντο του κύκλου, γιατί αλλού διάβαζα μπλε και αλλού κόκκινο.
Ε...κι εδώ που τα λέμε, μου άρεσε λίγο παραπάνω το μπλε...

Μετά από πολύ καιρό απραξίας, λόγω δουλειάς, γιορτών, περισσότερης δουλειάς κ ... ακόμα περισσότερης δουλειάς επανέρχομαι με μερικές φωτογραφίες από την πρόοδο των εργασίων.

Βάφτηκε το cockpit της Airfix...



... οι φωλεές του συστήματος προσγείωσης κ το εσωτερικό των πτερύγων σε Airfix...


... κ Tamiya...


... κ κλειστηκαν οι άτρακτοι.

Μετά τα απαραίτητα στοκαρίσματα, τριψίματα, μασκαρίσματα κλπ, κλπ βάφτηκαν με RLM66 οι καλύπτρες και οι μηχανισμοί τους...









Κατόπιν οι άτρακτοι κ λοιπά παρελκόμενα ασταρώθηκαν, έγιναν οι απαραίτητες μικροδιορθώσεις κ είναι έτοιμα για το κυρίως βάψιμο της παραλλαγής...

Airfix



Hasegawa



Tamiya

Απο τις αγαπημενες προπελες φιλε Κωστα αν και πας αργα και μας βασανιζεις να τα δουμε τελειωμενα τα περιμενουμε με αγωνια!Καλη συνεχεια

Πάρα πολύ καλή δουλειά και ιδίως για 1/72!

Εξαιρετικά μέχρι τώρα, έχει πολύ ενδιαφέρον η παράλληλη κατασκευή του ίδιου θέματος από διαφορετικές εταιρείες. Καλή συνέχεια Κώστα!

Είχαμε μείνει στο αστάρωμα κ αναμέναμε την αρχή της διαδικασίας του βαψίματος. Για πρώτη φορά στην "καριέρα" μου αποφάσισα να κάνω pre-shading! Επέλεξα μαύρο χρώμα, αρκετά αραιωμένο, ώστε να μη πολύ πολύ σκούρο. Νομίζω οτι δεν πήγε άσχημα. Για τις διακριτικές κόκκινες ταινίες της ουράς δε θέλησα να χρησιμοποιήσω τις αντίστοιχες χαλκομανίες αλλά να τις βάψω μαζί με το κάθετο σταθερό κ τα κάτω πάνελ του κινητήρα, αφού είχε προηγηθεί το κατάλληλο μασκάρισμα.







Κ ενώ ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω το βάψιμο της παραλλαγής, μου κάηκε το κομπρεσέρ
Ευτυχώς, βρέθηκε ένα πολύ καλό παιδί(!!!!!)    να συνδράμει κ να μου δανείσει το δικό του, εως ότου αποκτήσω καινούριο, κ η δουλειά προχώρησε παρά το γεγονός οτι χρειάστηκε να αλλάξω μπεκ στο αερογράφο γιατί το παλιό έπεσε στο πάτωμα κ στράβωσε (χρειάζομαι ξεμάτιασμα επειγόντως)...
Κάπου εκεί θα χτύπησει ο τυφώνας "Thodora", την ταχύτητα δράσης του οποίου δεν εκτίμησα όσο θα πρεπε, κ περίεργα τριξίματα ακούγονταν από το πληγέν αεροσκάφος, τριξίματα που κατά τη διερεύνηση κατέληξαν σε αυτό


Άντε πάλι απο την αρχή κόλλες, στόκοι, τρίψιμο κ αποκατάσταση της κατεστραμένης παραλλαγής για να φτάσουμε στην παρούσα κατάσταση



Κ μια με φλας που μοιάζει περισσότερο στο πως φαίνεται πραγματικά





Τα χρώματα που χρησιμοποίησα είναι τo RLM 76(H417) για τις κάτω κ πλαϊνές επιφάνειες, RLM 74(H68),75(H69) (γκριζοπράσινη παραλλαγή) κ RLM 81(H421),82(H422) (καφεπράσινη παραλλαγή), όλα της Gunze.