Καλημέρα συναδελφοι (στην τρέλα),
είναι η πρώτη φορα που ποστάρω στο forum κ επ' αυτού ζητώ την κατανόησή σας για την ποιότητα των φωτο ή άλλες παραλήψεις.
Το μοντελάκι είναι το 48αρι  Fokker Dr.1, το πρώτο μου WW1, της Revell (τα sprues βέβαια γράφουν Eduard) σε κόκκινο πλαστικό.

Η απομίμιση του ξύλου στο εσωτερικό έγινε με το Νο63 Humbrol ως βάση, gloss βερνίκι κ αφου στεγνώσει καλά, λάδια ζωγραφικής (raw κ burnt amber) κ παιχνίδι με το πινέλο. Στον μεταλλικό σκελετό προστέθηκαν τα συρματόσχοινα από ραμμα 6-0 και διάφορες καλωδιώσεις. Τα όργανα, οι μανέτες, οι ζώνες κ τα jackets των πολυβόλων προέρχονται από το σετ της Eduard.



Το κάθισμα βάφτηκε με το Νο62 της Humbrol και λάδια ζωγραφικής.



Στα χειριστήρια προστέθηκαν τα συρματόσχοινα από λεπτό σύρμα.



Ο κινητήρας κ τα πολυβόλα βάφτηκαν με μαύρο κ έπειτα βερνίκι gloss. Αφού στέγνωσαν, έγινε wash κ dry brushing με τα μεταλλικά Citadel. Το αποτέλεσμα ήταν πέρα από τις προσδοκίες μου κ οι φωτό το αδικούν.




Για τον έλικα θα εφαρμοστεί η ίδια τεχνική με το εσωτερικό ξύλο. Τα διαφορετικά είδη ξύλου που χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή του έγιναν με μασκάρισμα κ πέρασμα με ένα χέρι brown της Humbrol. Πιστεύω οτι το αποτέλεσμα θα πλησιάζει αρκετά το πραγματικό.


Η εφαρμογή των δύο μισών της ατράκτου σε συνδυασμό με τα κομμάτια του εσωτερικού ήταν προβληματική, χρειάζεται δε αρκετή προσοχή γιατί η συμμετρία της θα επηρεάσει την τοποθέτηση των πολυβόλων κ αν δεν είναι σωστή θα χαλάσει την τελική εικόνα. Γι' αυτό dry fitting κ Άγιος ο Θεός.

Το αεροπλάνο βάφτηκε στα χρώματα, ποιού άλλου, του "Κοκκινού Βαρώνου" Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen, αφού άλλωστε είναι κ ο αγαπημένος του γιού μου,του Χρήστου, από τον οποίο ξεκίνησε το όλο project. Η παραλλαγή δεν είναι αυτή που δίνει η εταιρία αλλά μια από τις πολλές που χρησιμοποιήσε ο Γερμανός άσσος κ η οποία μου αρέσει καλύτερα.

Άρα λοιπόν κόκκινο και άσπρο. Η κόλαση!!!! Τα χειρότερα χρώματα που έχω δουλέψει, ειδικά αν πρόκειται για enamel.
Από το πρώτο χέρι το κόκκινο άρχισε να κάνει κάτι "λεκέδες" που δεν έλεγαν να φύγουν με τίποτα!! Κ ενώ πήγαινα ολοταχώς προς το εγκεφαλικό, επενέβη, ως απο μηχανής θεός, ο Νίκος ο Καμίτσης κ το πράγμα σώθηκε. Τα enamel πήγαν στην άκρη κ στη θέση τους ήρθαν ακρυλικά (Η3 κ Η11 της Gunze).

Το επιλεκτικό ξεθώριασμα του υφάσματος έγινε με λίγο άσπρο στο αρχικό χρώμα κ ελαφρό post shading με συνδιασμό μαύρου κ καφέ.
Μετά ψεκάστηκε με το γυαλιστερο βερνίκι της Gunze κ, αφού στέγνωσε, τοποθετήθηκαν τα λίγα σήματα που με τη βοήθεια βελτιωτικού "έκατσαν" πολύ καλά.







Οι ραφές του υφάσματος στο κάτω μέρος της ατράκτου έγιναν με ξιλό τρυπανάκι κ σύρμα, ακολουθώντας το μοτίβο του PE κομματιού της Eduard.




Έπεται συνέχεια...

Εξαιρετική δουλειά, πολύ προσεγμένη κατασκευή, θαυμάσιο βάψιμο ιδίως στα ξύλα. Πράγματι στον κινητήρα το αποτέλεσμα αδικείται από την μεγέθυνση των φωτογραφιών.
Πολύ ωραία και η παλαίωση του κόκκινου ιδίως στα σημεία που τέντωνε το πανί απάνω στους νομείς των πτερύγων, και το "σκοτείνιασμα" κοντά στα ακρόντιζα, και γενικά εκεί που λογικά κρατούσε λάδι.
  
Ευχαριστούμε πολύ και για την αναλυτική παρουσίαση της δουλειάς, με οδηγίες και υλικά. 

Πολύ καλη δουλεια Κωστα!!! Η αναπαρασταση του ξυλου είναι για μενα πολύ καλη, και οι φθορες στο κοκκινο ότι πρεπει!!

Πολύ καλη δουλεία κώστα! Μπράβο σου!!

zark έγραψε:

Πολύ καλη δουλεια Κωστα!!!  Η αναπαρασταση του ξυλου είναι για μενα πολύ καλη, και οι φθορες στο κοκκινο ότι πρεπει!!

Συμφωνω απολυτα

Κώστα καλως όρισες στο φορουμ! Πολύ όμορφη δουλειά στον "βαρώνο" & χαίρομαι που "συμβολικά" συμμετείχα σε τόσο όμορφη κατασκευή.

Κόκκινος Βαρώνος Part 2...
Αργοπόρησα λίγο αλλά κάτι η ζέστη του καλοκαιριού, κάτι η δουλειά κ τα μπάνια του λαού, κάτι ψιλοατυχηματάκια (η έλικα ξεβάφτηκε κ ξαναβάφτηκε 3 φορές), το Fokker Dr.1 επιτέλους ολοκληρώθηκε.
Ιδού το τελικό αποτέλεσμα (συγγνώμη για την ποιότητα των φωτό)...
















I'll be back... με FockeWulf Fw 190A X3

Συνονόματε ή αναπαράστασή του ξύλου στην προπέλα ειναι φοβερή  & όλη η δουλεια σου πολύ καθαρή....

Για της φωτογραφίες αντί για άσπρο μπακράουντ, πάρε ένα χαρτόνι μπλε ή πράσινο για να τραβάει το φλας & να έχεις ένα καλύτερο αποτέλεσμα φωτογραφιας ....

& πάλι ένα μεγάλο μπραβο καλή συνεχεια στο επόμενο σου έργο

Και που να το δείς από κοντά! Φίλε ΚώσταΓκ. εξαιρετική δουλειά, μέσα και έξω, ιδίως στα ξύλινα μέρη!

Κωστα...δεν "παιζεται"...χωρις λογια !!!!!

πολλές φορές το καλό πράγμα αργεί.Μπράβο Κώστα! Αλήθεια πως τα βόλεψες με τα σηματάκια της έλικας;

Eξαιρετικο και το βρωμισμα εκει που πρεπει οσο πρεπει ευγε πολυ καλη δουλεια!!!!!!!!!!!

Πολύ καλό! Το ξύλο είναι όλα τα λεφτά!

Άμα δείς και τον κινητήρα του είναι φοβερός!

Ίσως το δω στην Έκθεση!

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Με κάνετε να κοκκινίζω...

Stamkos: Από φωτογραφία δεν σκαμπάζω πολλά. Οι φωτό είναι τραβηγμένες στο φως της ημέρας, χωρίς φλάς κ το backround δεν είναι άσπρο, είναι μια γαλάζια μπλούζα!!! Φοβήθηκα να βάλω κάτι πιο σκούρο γιατί ήθελα να φαίνονται οι λεπτομέρειες στις ντίζες. Προφανώς όμως έχεις δίκιο κ στο επόμενο θέμα θα ακολουθήσω τις συμβουλές σου.

Kami: Δεν είχα άλλο τρόπο να βρώ ή να φτιάξω τα σήματα της έλικας, που όπως είδες, είναι πολύ εμφανή. Οπότε αγόρασα μια καρτέλα με σήματα από το e-bay (δεν ήταν ακριβά). Σ' αυτά υπήρχε κ το σωστό stencil με τα χαρακτηριστικά του αεροπλάνου, που φαίνεται στο πλάι της ατράκτου, στο ύψος του πιλοτηρίου, κ το οποίο η Revell το έχει κάνει λάθος. Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιο μεγάλο κ ευδιάκριτο αλλά φοβήθηκα να το βγάλω μήπως κ καταστρέψω το φινίρισμα. Δε βαριέσαι, στο επόμενο αυτό κ κάτι άλλα λαθάκια θα τα διορθώσω...

Ωραίος ο κινητήρας, πολύ προσεγμένο το φινίρισμα του κόκκινου χρώματος με τα βρομίσματά του,
αλλά αυτό το ξύλο της έλικας μου έχει κάνει πολύ εντύπωση.

Δεν νομίζεις πως....είναι καιρός να μας γράψεις στις τεχνικές πώς έφτιαξες αυτά τα φανταστικά ξύλα;

Prop-early έγραψε:

Δεν νομίζεις πως....είναι καιρός να μας γράψεις στις τεχνικές πώς έφτιαξες αυτά τα φανταστικά ξύλα;

X1

Επειδή κινδυνεύω να κατηγορήθω για "ελιτίστικη κ απαξιωτική" συμπεριφορά από κάποιους εξ υμών (ονόματα δε λέμε... αλλά είναι ψηλός κ του αρέσουν τα άρματα ) κ αφού υπενθυμίσω ότι πρώτη φορά καταπιάνομαι με ξύλινες επιφάνειες, ορίστε τι ακριβώς έκανα:

Κατ' αρχάς οι έλικες του Α' ΠΠ δεν ήταν ενιαία κομμάτια ξύλου αλλά αποτελούνταν από διαφορετικές "σανίδες" που αφού κολληθούν κ διαμορφωθούν στο σωστό σχήμα, πέρναγαν μια επεξεργασία με πολλαπλά στρώματα βερνικιού για να αδιαβροχοποιηθούν κ να αποκτήσουν την αντοχή που πρέπει. Οι έλικες διέφεραν μεταξύ τους αλλά κ από τις υπόλοιπες επιφάνειες. Οπότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να βρεθούν φωτο του πραγματικού ώστε να ξέρω σε τι αποτέλεσμα θέλω να καταλήξω.

Κατόπιν επιλέγω τις βασικές αποχρώσεις του ξύλου που μπορεί να τείνουν στο κίτρινο ή να έχουν ένα τόνο πορτοκαλί ή καφεκόκκινο εως καφεγκρίζο. Εγώ χρησιμοποίησα (σε enamel της Humbrol) σαν βάση το sand κ ένα μεσαίο καφέ, βασικά γιατί αυτά είχα στο stock μου κ γιατί το μέγεθος κ η επιφάνεια της έλικας είναι περιορισμένη ενώ τα εσωτερικά ξύλα μόλις που φαίνονται.

Έβαψα πρώτα το πιο ανοικτό sand κ αφού στέγνωσε καλά, ένα χέρι διαφανές gloss ακρυλικό βερνίκι.
* Όταν βάψω είτε enamel είτε ακρυλικό αφήνω λίγη ώρα (10' και 1 ώρα αντίστοιχα) κ μετά με ένα μαλακό πανί που δεν αφήνει χνούδι (μια παλιά μακό μπλουζα ή αυτά τα πανάκια που καθαρίζουν τα γυαλιά π.χ.) τρίβω-γυαλίζω απαλά τις βαμμένες επιφάνειες. Νομίζω ότι βοηθάει για ένα πιο όμορφο φινίρισμα.

Αφήνω να στεγνώσει καλά (τουλάχιστον 24 ώρες) κ μετά (προκειμένου για την έλικα) μασκάρω για το καφέ. Εδώ χρειάζεται υπομονή, επιμονή, σταθερό χέρι και καλές φωτογραφίες. Περνάω το καφέ που έχω επιλέξει σε λεπτά στρώματα (καλά αραιωμένο χρώμα κ χαμηλή πίεση στον αερογράφο) εως ότου γίνει όσο σκούρο θέλω. Διορθώνω τυχόν ατέλειες-αστοχίες του μασκαρίσματος με ένα πινελάκι 5-0. Ξανά τρίψιμο, βερνίκι κ γυάλισμα. Άλλες 24 ώρες.

Μπαίνουν στη μάχη τα λάδια ζωγραφικής. Εγώ χρησιμοποιώ burnt amber, raw amber κ burnt sienna σε μίγμα κ αραίωση κατά βούληση. Τα λάδια θα επηρεάσουν κ την τελική απόχρωση του ξύλου. Με ένα πινέλο καλύπτω όλη την επιφάνεια με το μίγμα αφήνω λίγη ώρα να ψιλοστεγνώσει. Με ένα κομμάτι σφουγγάρι (αυτό για τα πιάτα) σκουπίζω ελαφρά το περισσότερο χρώμα. Το σφουγγάρι θα αφήσει ακανόνιστες γραμμές χρώματος πάνω στην "ξύλινη" επιφάνεια. Όσο πιο πολύ πιέσω το σφουγγάρι, τόσο λιγότερο χρώμα θα μείνει, τόσο πιο ανοιχτόχρωμο (αναλόγως κ το μίγμα βέβαια) θα είναι το ξύλο. Το σημαντικό είναι η φορά του χεριού να είναι ευθεία. Προαιρετικά, μπορεί να περάσω απαλά κ με ένα πλακέ πινέλο μετά το σφουγγάρι. Πείραμα κάνουμε κ κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.

Κατόπιν, με ένα πινέλο σε σχήμα βεντάλιας (έχω ένα της Στανίση από τα Jumbo), διαμορφώνω τα "νερά" στο ξύλο. Η κίνηση του πινέλου είναι κ πάλι ευθεία, παράλληλη με τις αρχικές γραμμές, κοφτή, γρήγορη κ το πινέλο ίσα που ακουμπάει την επιφάνεια, σα να ξεσκονίζω.

Πλέον σημαντικό όλων: αν δε μου αρέσει το αποτέλεσμα, σκουπίζω τελείως τα λάδια κ φτου από την αρχή. Στην ουσία η όλη διαδικασία δεν κρατάει πάνω από 20'. Αφήνω τουλάχιστον 2-3 μέρες να στεγνώσουν καλά τα λάδια (ανάλογα) κ τέλος δύο χέρια βερνίκι κ γυάλισμα με το πανάκι. Με αυτό τον τρόπο αποκτά βάθος κ μεγαλύτερη φυσικότητα το χρώμα. Το αποτέλεσμα φαίνεται στις φωτογραφίες (ο Θεός να τις κάνει).

*Αν τα βασικά χρώματα έχουν μεγάλυτερη αντίθεση από την επιθυμητή ή η τελική απόχρωση είναι πολύ ανοιχτή ή πολύ σκούρα, μπορεί κανείς είτε πριν είτε μετά τα λάδια να την μειώσει ψεκάζοντας ένα αχνό, πολύ αραιωμένο στρώμα βασικού χρώματος.

Ελπίζω να ήμουν κατατοπιστικός, φίλε Prop-early. Μπορεί να βρει κανείς στο Internet κ άλλες τεχνικές (π.χ. με ξυλομπογιές). Εγώ δοκίμασα αυτή που περιέγραψα κ με βόλεψε πολύ καλά. Παρατηρήσεις, προτάσεις κ σχόλια πάντοτε δεκτά...

κατατοπιστικότατος!ευχαριστούμε.
υ.γ. άρεσε & στον ψηλό που φτιάχνει άρματα!

Κύριε διαχειριστά! Τσίμπα το όπως είναι και βάλ'το στις τεχνικές, να τό'χουμε πρόχειρο!
Ευχαριστούμε ΚώσταG για τις λεπτομέρειες και για τον χρόνο!

Ευχαριστούμε πολύ για την κατατοπιστικότατη περιγραφή.
.